گلوکز می¬تواند طی پیوند کووالان بوسیله روند غیر آنزیمی به dna متصل شود، که اغلب گلیکاسیون نامیده می-شود. گلیکاسیون dna منجر به تشکیل محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (ages) می¬شود. این عمل اثر کلی بر روی بیان ژن و عملکرد dna دارد. بنابراین کاهش میزان گلیکه شدن dna می¬تواند در کاهش آسیب¬زایی به بدن نقش عمده¬ای داشته باشد. در این تحقیق برای جلوگیری از گلیکه شدن dna از ملازم¬های شیمیایی و ماده موثره گیاهی استفاده کرده و اثر آن¬ها را بررسی می¬کنیم. در این مطالعه، غلظت مشخصی از dna در کنار گلوکز قرار داده شد، سپس اثر گلیسرول و لیزین به عنوان ملازم شیمیایی و پیکروکروسین به عنوان ماده موثره گیاهی در روند کاهش گلیکه شدن dna بررسی گردید. در این تحقیق از دستگاه¬های دورنگ نمایی دورانی و فلوریمتری استفاده شد. نتایج بدست آمده از طیف¬های cd بیانگر ایجاد تغییر در ساختمان dna در هنگام گلیکه شدن بود. تغییرات ساختمانی dna در حضور گلیسرول و لیزین و پیکروکروسین با درجات مختلف کاهش یافت. داده¬های حاصل از فلوریمتری نشان داد که با گذشت زمان شدت نشر فلورسانس افزایش می¬یابد، که این مسئله نشان دهنده تشکیل گلیکوفورها بود، ولی میزان نشر فلورسانس در حضور ملازم¬ها و ماده موثره گیاهی با درجات مختلف کاهش یافت. بررسی نتایج نشان داد که میزان گلیکه شدن dna در حضور ملازم¬ها و ماده موثره گیاهی کاهش می¬یابد. همچنین این مواد به حفظ ساختار طبیعی dna کمک می¬کنند.