هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی وهوش شناختی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان ناشنوای متوسطه شهر تهران بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان ناشنوا مقطع متوسطه شهر تهران می باشد که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بودند. از بین جامعه آماری با استفاده از روش طبقه ای تعداد 150 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات عبارت بودند از: آزمون هوش شناختی ریون، آزمون هوش هیجانی بار-آن. پیشرفت تحصیلی نیز میانگین معدل دو نیم سال گذشته دانش آموزان بود. برای تحلیل نتایج از روش رگرسیون سلسله مراتبی و همبستگی پیرسون استفاده شد. تحلیل نتایج نشان داد که فرضیه اصلی تحقیق در زمینه رابطه چندگانه متغیرهای پیش بین با پیشرفت تحصیلی تأیید شد و هوش شناختی و کنترل تکانش نیز بهترین پیش بین های پیشرفت تحصیلی بودند. همچنین روابط ساده هوش شناختی، واقع گرایی، کنترل تکانش و خود ابرازی با پیشرفت تحصیلی و رابطه هوش هیجانی با هوش شناختی نیز مورد تایید قرار گرفت.