پژوهش حاضر، در صدد بررسی شیوه ی تغییر پوشاک ایران در دوره ی پهلوی طرح شده و هدف از آن، بررسی این مقوله است که آیا دگردیسی پوشش در این دوره، تحت تأثیر چه انگاره های اجتماعی قرار دارد و سیر تغییرات آن چگونه و تحت تأثیر چه عواملی بوده است. اهمیت این موضوع در تغییرات وسیعی است که در دوره ی پهلوی در ایران رخ داده و سیر تاریخی فرهنگ ایران را دگرگون ساخته و تجارب نوینی همچون توسعه ی ارتباط جهانی، توسعه پیشرفت و توجه به ارزش های نوین را در حوزه ی فرهنگی ایران، بسط و گسترش داده و تحولات فرهنگی و اجتماعی وسیعی را موجب شده است که مقوله ی تغییر پوشش از آن جمله به شمار می آید. با توجه به سوال مطرح شده و بهره گیری از نظریه های بوردیو، نشانه شناسان ساختارگرا و با تمرکز بر دو روش گردآوری اطلاعات به شیوه ی کتابخانه ای و رجوع به اسناد تصویری، بر روی تغییرات پوشش در این دوره، مشخص شد که در طی این دوره، میان سیاست، فرهنگ و تحولات اجتماعی و ساختار سرمایه نمادین متکی بر دو مولفه ی تجدد و سنت گرایی، نوعی تعامل برقرار بوده و با توجه به این محرک ها، تغییرات پوشش در این دوران، تحت تأثیر ارزش های پایدار درون فرهنگی، توسعه ی ارزش های جدید متناسب با پایگان های اجتماعی و تغییرات فرهنگی ناشی از نفوذ غرب بوده است.