قرآن کتاب بی مانندی است که برای سعادت بشر نازل شده است و پاسخ گوی تمام نیاز بشر می‏باشد و از جمله در زمینه حکومت که عامل اساسی سرنوشت جامعه اسلامی است و با تدابیری که می‏اندیشد جامعه را به سوی خوشبختی یا شقاوت رهنمود می‏سازد. مشروعیت حکومت به معنای مقبولیت آن نزد خواص و عوام است و این ، در دو بخش حکومت کردن و حکومت شدن تجلی می یابد. در حقیقت می توان گفت مشروعیت حکومت به این معناست که حاکم حق حکومت کردن داشته باشد و مردم وظیفه پیروی از حکومت داشته باشند. در میان انواع و اقسام مشروعیت ها مشروعیت طبیعی، سنتی ، قراردادی ؛ تنها مشروعیت قراردادی در حال حاضر قابل طرح و تبیین می باشد. ضوابط حکومت قرآنی در عصر غیبت بر شش قسمت استوار است: 1- اراده مردم، 2- انتخاب‏ حاکم‏ با صفات خاص بوسیله مردم، 3- قرار داد اجتماعی،4- رابطه رحیمانه حاکم با مردم، 5- نظارت مردم بر حاکم،6- اجرای آیات دال بر خطابات تکالیف عمومی در قرآن . قرآن خدوند را تنها حاکم معرفی می کند که ولایت خود را به پیامبران و أئمه (ع) اعطا کرده است . در زمان غیبت حاکمان باید دارای ویژگی هایی از قبیل: رشد، اسلام، عدالت و وثوق، آگاهی و دانش، روحیه گذشت و بردباری باشند. خداوند برای حاکم جنسیت خاصی را مورد نظر قرار نداده است.