هدف پژوهش حاضر بررسی مدل فرضی رابطه ی بین تجربه معنوی روزانه، رضایت زناشویی و افسردگی با میانجی گری تمایز خود(گسلش عاطفی و واکنش پذیری هیجانی) در بین زنان بدسرپرست شهر برازجان می باشد. 182نفر از زنان بد سرپرست این شهر از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه تجربه معنوی روزانه (dse))، تمایز خود، رضایت زناشویی و پرسشنامه افسردگی (bdi-13) بودند و ارزیابی مدل فرضی با استفاده از روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار amos/16 انجام گرفت. نتایج ضرایب مسیر مدل نهایی نشان داد که بین تجربه معنوی روزانه و گسلش عاطفی، بین تجربه معنوی روزانه و واکنشپذیری هیجانی، بین تجربه معنوی روزانه و میزان افسردگی و بین گسلش عاطفی و رضایت زناشویی رابطه منفی معنادار و بین تجربه معنوی روزانه و رضایت زناشویی و بین گسلش عاطفی و افسردگی رابطهی مثبت و معنادار وجود دارد. در صورتی که بین واکنشپذیری هیجانی و افسردگی رابطهای مشاهده نشد. همچنین گسلش عاطفی میانجی بین تجربه معنوی روزانه و رضایت زناشویی است ولی میانجی واکنشپذیری هیجانی بین تجربه معنوی روزانه و افسردگی معنادار نیست.