حیطه آموزش زبان به ویژه آموزش زبان انگلیسی در گذر زمان از جنبه های مختلف به تکامل رسیده است. جزء فرهنگی این آموزش یکی از مهم ترین مسائلی است که در آموزش زبان انگلیسی اهمیتی در خور و شایسته دریافت نکرده است. این تحقیق به منظور بررسی چگونگی برخورد معلمان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی در ایران با فرهنگ هدف در فرایند تدریس آنها شکل گرفت که در سطحی عمیق تر به بررسی دیدگاه های آنان نسبت به فرهنگ هدف و همینطور فرهنگ خودی می پردازد. بدین منظور محقق پس از انتخاب شش معلم زبان انگلیسی در تعدادی از آموزشگاه های استان البرز با استفاده از ابزار تحقیقی مختلف به بررسی روش های برخورد آنها با فرهنگ هدف در کلاسهایشان پرداخت. سه نفر از این معلم ها خانم و سه نفر آقا بودند که هر یک تجربه کاری و سابقه کاری متفاوت از یکدیگر داشتند. این تحقیق واقعیت هایی را آشکار کرد. نکته اول اینکه معلم های زبان انگلیسی در کلاس های مشاهده شده از دانش کافی در مورد فرهنگ هدف برخوردار نبودند. نکته دوم اینکه شیوه برخورد آنها با فرهنگ هدف بیشتر بصورت بی برنامه و بی هدف بود و از پیش برنامه ای برای آن در نظر گرفته نشده بود. نکته سوم اینکه این معلم ها کمبود و یا نبود دانش کافی خود در زمینه فرهنک هدف را به تعدادی از عوامل شخصی و یا بیرونی از قبیل محدودیت های آموزشی تحمیل شده از سوی مدیران آموزش و صاحبان آموزشگاه ها مربوط می دانستند. نکته چهارم و در نهایت اینکه تقریبا همه این معلم ها به اهمیت پرداختن به فرهنگ هدف در کلاس های آموزش زبان اذعان داشتند. با این وجود , تنها یک نفر از آنها برنامه ای منظم برای توضیح و یا تشریح شباهت ها و تفاوت های موجود بین فرهنگ خودی و فرهنگ هدف ارئه کرد. نتایج این تحقیق می تواند در زمینه های زیر کاربرد داشته باشد: معلمین آموزش زبان انگلیسی می بایست با وسواس بیشتری به مقوله فرهنگ هدف در کلاس های خویش پرداخته و به شیوه های به دست آوردن دانش مورد نیاز خود توجه نمایند. همچنین مربیان و افرادی که به تربیت و یا آموزش معلم های زبان اشتغال دارند باید تمام تلاش خود را در شناسایی و هدفمند کردن دیدگاه های معلمان آینده نسبت به فرهنگ به کار گیرند به طوریکه آنها را افرادی عاری از تعصبات قومی و فرهنگی مخرب پرورش دهند. نویسندگان و ناشران متون آموزشی انگلیسی نیز میبایست تلاش خود را در جهت ارائه بی طرفانه مطالب فرهنگی بکار گیرند.