چکیده دیدگاه های متنوع بسیاری درباره مفهوم امنیت و شیوه تحلیل آن وجود دارد و این خود نشانگر عدم توافق بر سر مفهوم امنیت است. نخستین گام برای فهم بحث های فزاینده درباره امنیت، دست کم رسیدن به یک شناخت اولیه از شالوده نظری دیدگاه های مختلف است. بیشتر مباحثات مطرح شده در این زمینه توجهات را به سمت مقولات امنیتی و اهداف نظامی کشانده و آن را از حوزه جامعه شناسی خارج دانسته است. اما آنچه سعی شد در این تحقیق بدان تأکید شود این است، که مفهوم امنیت نیازمند یک باز اندیشی مجدد برای فهم ابعاد آن اعم از بازیگران ،ابعاد وحوزه های درگیر )سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، نظامی و...( و سطوح مختلف )فردی، ملی و فراملی( است.برای دستیابی به امنیت واقعی و پایدار باید در مفاهیم موجود در باب امنیت تجدیدنظر و آن را در فرایندهای بنیادی تری همچون ارتباطات وانواع رسانه ها،فرهنگ و ارزش های فرهنگی جستجو کرد و به عبارتی از منظری جامعه شناسانه به آن نگریست .تحقیق حاضر در صدد ارائه مفهومی جدیداز امنیت است ،مفهومی که اساسا با برداشت سنتی از این واژه بسیار متفاوت است.در حقیقت با ورود به عرصه جهانی شدن بسیاری از مفاهیم پایه ای علوم اجتماعی دچار تحول معنایی شده اند ودیگر با معیارهای سنتی قابل بررسی نیستند. بازاندیشی وتوسعه مفهوم امنیت صرفاً به معنای اضافه کردن وجه توجه به محیط رسانه ای وسایبری به واژه امنیت نیست بلکه این امر مستلزم دقت بیشتر در معنای امنیت و بررسی طیفی از عوامل موثر در این زمینه است که برخی از آن ها اساساً متفاوت با عواملی مثل سیاسی نظامی هستند.سوال - اصلی در این تحقیق این است که: باتوجه به مهم بودن بحث امنیت درحوزه رسانه های جمعی چه تفاوتی میان امنیت دربرداشت کنونی با امنیت درمفهوم سنتی آن وجود داردوهمچنین چه ابزارها وسر چشمه های تهدیدی ممکن است برامنیت در مفهوم جدید آن موثرباشند؟نگارنده در پاسخ به سوال مذکوربه ذکر مطالبی در باب انواع تهدیدات،روشها وابزار های جدید درباب امنیت وچالش های آن پرداخته ودر پایان راهکارهایی را پیشنهاد داده است.