محدوده ی مورد مطالعه واقع در جنوب شهرستان دانسفهان و جنوب غرب استان قزوین، در بخش شمالی کمان آتشفشانی ارومیه- دختر و نزدیک به کمان آتشفشانی البرز قرار دارد. براساس روابط صحرایی و پتروگرافی، توالی سنگی این منطقه را سنگ های آذرآواری (شامل ایگنیمبریت ریولیتی، کریستال لیتیک توف و کریستال توف ریوداسیتی ) در قسمتهای پایین و گدازه های آتشفشانی بازیک-اسیدی (شامل تراکی آندزیت، پیروکسن آندزیت، پیروکسن آندزیت بازالت، ریولیت و ریوداسیت) در قسمتهای بالاتر به سن ائو- الیگوسن تشکیل می دهند. ترکیب کانی شناختی مشاهده شده در سنگ های آتشفشانی مورد مطالعه شامل پلاژیوکلاز، سانیدین، کلینوپیروکسن، ارتوپیروکسن، بیوتیت، هورنبلند و کانی های اپک می باشد که با یک بافت میکرولیتیک پورفیری در نمونه های بازیک-حدواسط و بافت اوتاکسیتی در نمونه های اسیدی در یک زمینه ی شیشه ای قرار گرفته اند. شواهد پتروگرافی نظیر بافت غربالی، خوردگی های خلیجی، حاشیه های سوخته در آمفیبول ها و بیوتیت ها، گردشدگی حاشیه ی بلورها و تغییر رنگ شیشه ی زمینه و نیز شواهد ژئوشیمیایی نظیر روندهای مشخص در نمودارهای هارکر، نمودارهای تغییرات عناصر اصلی، فرعی و کمیاب بیانگر ارتباط این سنگ ها از طریق فرآیند تبلور تفریقی و تا حد کمتری اختلاط ماگمایی می باشد. مشاهده ی برخی انحرافات از روندهای غالب ژئوشیمیایی در بعضی نمودارهای هارکر می تواند در ارتباط با هضم یا اختلاط ماگما و احتمالاً دگرسانی های گرمابی باشد. ویژگی های ژئوشیمیایی نمودارهای عناصر کمیاب، عنکبوتی و تمایز محیط تکتونیکی، یک مجموعه ی ماگمایی کالک آلکالن پر پتاسیم مرتبط با کمان آتشفشانی مناطق فرورانش را برای سنگ های منطقه به اثبات می رساند. سنگهای اسیدی مربوط حاصل ذوب بخشی پوسته قاره ای بوده و نمونه های با ترکیب حدواسط- بازیک شرایط ماگماهای برخورد و پس از برخورد را نشان می دهند.