در این پژوهش از سریم نیترات به عنوان عامل ترمیم کننده ی پوشش درون میکروکپسول های پلی اوره فرمالدهید (puf) استفاده شد. سنتز میکروکپسول ها به روش پلیمریزاسیون دو مرحله ای صورت گرفت. برای اطمینان از وجود سریم نیترات درون میکروکپسول ها، آنالیز ftir و tga انجام شد. به منظور بررسی دقیق اثرات سریم نیترات، پوشش هایی با 5/2، 5 و w.t%10 از میکروکپسول های توخالی و حاوی سریم نیترات آماده گردید، و بر روی فولاد ساده ی کربنی اعمال شد. رفتار مقاومت به خوردگی پوشش ها با استفاده از تکنیک طیف-نگاری امپدانس الکتروشیمیایی (eis) در محلول الکترولیت nacl با دو غلظت 05/0 و m 6/0 مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این مطالعات نشان داد که دو عامل بطور همزمان بر مقاومت به خوردگی پوشش ها تأثیر می گذارند. عامل اول درصد وزنی میکروکپسول ها می باشد، که با افزایش آن، تعداد خلل و فرج بوجود آمده در فصل مشترک رزین و میکروکپسول افزایش یافته، و بنابراین مسیر عبور الکترولیت به درون پوشش فراهم می شود. عامل دوم مقدار سریم نیترات می باشد که باید بر اساس غلظت محلول الکترولیت، مقدار بهینه ای برای آن در نظر گرفته شود. پوشش هایی که دارای 5/2 و w.t%10 میکروکپسول حاوی سریم نیترات می باشند، به ترتیب در محلول با غلظت m05/0 (در طی 30 روز غوطه وری) و m 6/0 (در طی 7 روز غوطه وری) مقاومت کل امپدانس 109×85/6 و ohm.cm2 107×68/5 را از خود نشان دادند. این مقدار مقاومت کل نمایانگر بهترین عملکرد در بین سایر پوشش ها می باشد. حضور یون های ce+3 و ce+4 در محلول الکترولیت، باعث رسوب اکسید و هیدروکسید سریم در مناطق کاتدی شده و از وقوع واکنش های خوردگی جلوگیری به عمل می آورد. علاوه بر این حضور این رسوبات منجر به پرشدن و ترمیم ناحیه ی آسیب دیده می گردد.