پایانه های کانتینری دریایی مکان هایی هستند که به منظور انتقال کانتینرها بین وسایل نقلیه مختلف از جمله کشتی‎، قطار و کامیون بکار می‎روند. در هر پایانه ی کانتینری، محوطه ای برای نگهداری موقت کانتینرها مورد استفاده قرار می گیرد که انبار کانتینر نامیده می شود. بهروری پایانه های کانتینری، وابستگی زیادی به کارایی بارگذاری کانتینرها در کشتی ها دارد. کارایی بارگذاری کانتینرها، وابسته به چگونگی پشته سازی کانتینرها در انبار کانتینر است. این مسئله به مسئله پشته سازی کانتینرها معروف است که در آن جرثقیل ها می توانند کانتینرهای چینش شده به صورت پشته ای را جابجا کنند تا کانتینرهای مورد تقاضای کشتی ها در زمان مورد انتظار در دسترس قرار گیرند. این کار باید در کمترین تعداد جابجایی و با برآورده ساختن محدودیت های محیط واقعی از جمله متوازن ماندن پشته نهایی کانتینرها، صورت گیرد. طرح‎ریزی فرایندی است که فعالیت‎هایی را برای رسیدن به هدف خاص سازمان دهی می کند. در این پژوهش، با استفاده از روش طرح ریزی خودکار به بررسی حل مسئله تخصیص کانتینرها در پایانه های کانتینری پرداخته شده است که به مسئله پشته سازی کانتینرها معروف است. در این خصوص، از یک تابع ابتکاری وابسته به دامنه برای بهینه سازی طرح های حاصل شده، و معیارهای بهینه سازی برای بر طرف کردن برخی از محدودیت ها و مشکلات موجود در پایانه های کانتینری، استفاده شده است. همچنین، جهت هرس کردن فضای جستجو در طرح‎ریزی، قوانین کنترلی بکار رفته است. نتایج آزمایش ها روی طرح ریزی حاکی از قابلیت آن در پیدا کردن بهترین تخصیص کانتینرها، به منظور کمینه کردن تعداد جابجایی ها، در چند هزارم ثانیه است.