بعد از زلزله نورتریج مشاهده شد اتصالاتی که تا آن زمان به عنوان اتصالات کاملا صلب مورد استفاده قرار می گرفتند دچار آسیب های فراوانی شده اند و در نتیجه دارای نقوص و معایبی هستند . متاسفانه در ایران به دلیل نبود پروفیل بال پهن جهت استفاده برای ستون ها غالبا از ستون دوبل استفاده میشود . برای اتصال صلب این نوع ستون ، از اتصال تیر، به ورق روپوش ستون با استفاده از ورق های روسری و زیر سری استفاده می شود که دارای معایبی می باشد. عمده ترین نقص این نوع اتصال جدا شدن ورق روپوش ستون ، از پروفیل های فولادی ، در محل اتصال صفحات روسری و زیر سری میباشد. برای برطرف شدن این معضل طرحی توسط دیلمی و شیرآوند ارئه شد ، که در این طرح تیر به کمک صفحات کناری ذوذنقه ای ، مستقیم به پروفیل ستون جوش میشود .طرح شیرآوند فقط برای یک مدل یررسی شده است . در این پایان نامه در ابتدا به بررسی طبقه بندی اتصال برای تیرهای مختلف پرداخته شده است که برای این منظور هفت نمونه برای تیرهای با ارتفاع متفاوت تحت بارگذاری چرخه ای قرار گرفته و مشخص شد که تمام نمونه ها جز اتصالات کاملا مقاوم بوده و قابلیت استفاده در قاب های خمشی ویژه را دارا می باشد. در ادامه برای بررسی اثر تغییر اجرا اتصال (تغییر طول ، ضخامت و ارتفاع بزرگتر صفحات کناری) بر رفتار اتصال به مقایسه شاخص های خسارت در مقاطع انتخابی (مفصل پلاستیک روی بال تیر ، نوک جوش عرضی و بر اتصال صفحات کناری به ستون) پرداخته شده است.پنج نمونه برای تفییر طول ، سه نمونه برای تغییر ضخامت وسه نمونه نیز برای بررسی تغیر ارتفاع صفحات کناری ذوزنقه ای در محل اتصال به بال ستون طراحی شده است. با بررسی شاخص های خسارت مشخص شد تغییر طول صفحات پوششی و کناری بیشترین تاثیر بر رفتار اتصال را دارد.