بررسی کمپلکس ها در حلال های متنوع و در شرایط مختلف با انواع روش های نوری از جمله اسپکتروفلوریمتری صورت می گیرد. در این کار تحقیقاتی، خواص فلوئورسانسی کمپلکس های استیل استونیت آهن (iii) و کبالت (ii) در حلال های مختلف از جمله دی کلرومتان، تولوئن و کربن تتراکلرید و در طول موج های برانگیختگی متفاوت بررسی گردید. طیف های به دست آمده از محلول های کمپلکس استیل استونیت آهن (iii) و کبالت (ii)، مشابه با طیف حلال آلی خالص به کار برده شده و با شدت متفاوت از آن ظاهر می گردند. زمانی که تولوئن در طول موج 250 نانومتر برانگیخته می شود، پیک پهنی در ناحیه ی 270 تا 400 نانومتر، با ماکزیمم شدت در 306 نانومتر و پیک دیگری در محدوده ی 380 تا 480 نانومتر، با شدت اندک مشاهده می گردد. حلال خالص تشکیل شده از تولوئن و کربن تترا کلرید با نسبت حجمی یک به یک نیز، دارای پیک در نواحی 440 و 531 نانومتر می باشد. کمپلکس fe(acac)3، بر فلوئورسانس حلال خالص، اثر خاموشی را اعمال کرده و در غلظت های پایین این کمپلکس در حد 6-10 مول بر لیتر، اثر افزایشی بر شدت پیک ها می گذارد. کمپلکس co(acac)2 با افزایش در غلظت ، شدت پیک تولوئن در محدوده ی 270 تا 400 نانومتر را کاهش می دهد و در سایر نواحی، اثر افزایشی بر شدت پیک ها دارد. تأثیر هر دو کمپلکس به طور هم زمان نیز، نشان دهنده ی اثر خاموشی بیشتر کمپلکس آهن نسبت به کبالت می باشد. طیف های جذبی به دست آمده از محلول ها نیز، افزایش میزان جذب را با افزایش غلظت کمپلکس نشان می-دهد. تأثیر پارامترهای مختلف نظیر طول موج برانگیختگی، نوع حلال، زمان پایداری و محیط نگهداری محلول ها بررسی و بهینه شدند و تغییرات شدتی متفاوتی در طیف های به دست آمده از نمونه های تازه تهیه شده مشاهده شد. این تغییرات شدتی در مورد کمپلکس co(acac)2 بیشتر است. با رسم منحنی های درجه بندی برای محلول ها و دستیابی به ضرایب همبستگی در حدود یک، معلوم شد که می توان بر اساس اثر این دو کمپلکس بر میزان خاموشی شدت فلوئورسانس حلال، اندازه گیری های کمی در نمونه های حقیقی را نیز، به انجام رساند.