زلزله به عنوان یکی از مخرب ترین پدیده های طبیعی است که همواره آسیب هایی را برای انسان ها و سازه ها ایجاد می کند. در چند دهه گذشته مطالعات گسترده ای به منظور دستیابی به روش هایی برای محافظت از سازه ها و افزایش ایمنی و اطمینان به آن ها انجام گرفته است. مطالعه روی روش های کنترل سازه ها جهت مقابله با بلایای طبیعی به خصوص زلزله، در انواع مختلفی از سازه ها به ویژه سازه های بلند در سال های اخیر توسعه یافته است. ازجمله سیستم های کنترل رفتار دینامیکی سازه ها، سیستم های کنترل نیمه فعال هستند که توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده اند. میراگرهای mr یکی از انواع این سیستم ها هستند. این میراگرها نسبت به اعمال تغییر در میدان مغناطیسی با تغییر رفتار عکس العمل نشان می دهند. از مزایای این میراگرها، عدم نیاز به منبع بزرگ انرژی خارجی، قابلیت تنظیم نیرو، محدوده عمل گسترده، پاسخ سریع و عملکرد ایمن در هنگام آسیب می باشند. در این تحقیق، کارایی دو الگوریتم کنترلی فضای مودال غیر وابسته (imsc) و غیر وابسته اصلاح شده (mimsc) در حالت کنترل نیمه فعال، با وجود میراگرهای mr و بر مبنای نیروی میرائی تنظیم شده مورد بررسی قرار می گیرد. به منظور کاهش پاسخ های سازه تحت اثر نیروی زلزله از میراگرهای mr بزرگ مقیاس استفاده شده است و یک قاب برشی یازده طبقه دو بعدی و یک ساختمان دوازده طبقه اداری واقع در رشت به عنوان مثال های عددی مورد بررسی قرار گرفته اند. معادلات حرکت سازه در فضای حالت نوشته و حل شده است. در این رساله در روش های imsc و mimsc، سه مود اول در قاب برشی و ده مود اول در ساختمان دوازده طبقه سه بعدی در نظر گرفته شده است. پاسخ های سازه های مورد مطالعه، تحت اثر هفت زلزله مرجع و در حالت های کنترل نیمه فعال با الگوریتم های کنترلی imsc، mimsc و lqr و دو حالت کنترل غیرفعال passive off و passive on با استفاده از میراگرهای mr بزرگ مقیاس با میرایی تنظیم شونده مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه نتایج حاصل نشان دهنده عملکرد قابل قبول الگوریتم imsc به عنوان یک گزینه در تنظیم نیروی کنترل بوده است. هم چنین نتایج روش mimsc برتری مشهودی نسبت به حالت اصلاح نشده در یک کنترل نیمه فعال دارد.