یکی از کلیدی ترین پارامترهای موجود در محاسبات طراحی بویلرها که ارتباط تنگاتنگی با انتقال حرارت، سیرکولاسیون، روابط ترموهیدرولیکی و... دارد، افت فشار در لوله ها و اجزای مختلف بویلر می باشد. اخیراً برای بهبود انتقال حرارت و عملیات سیرکولاسیون، استفاده از لوله های خان دار بجای لوله های صاف در واتروال های بویلرهای نیروگاهی مورد توجه قرار گرفته است؛ اما نکته منفی این لوله ها افزایش افت فشار در آنهاست که اهمیت بررسی این پارامتر کلیدی را بیش از پیش روشن می سازد. در این پایان نامه تلاش شده است این پارامتر برای لوله های صاف و خان دار مورد بررسی قرار بگیرد اما این امر نیازمند اشراف کامل بر اجزای بویلرهای نیروگاهی، الگوهای جریان در لوله های بویلر، مدل ها و معادلات افت فشار حاکم بر هر الگو و جریان، قیود مهم حاکم بر محاسبات و ... می باشد. در این پایان نامه ضمن بررسی تاثیر تغییر پارامترهای مختلف بر افت فشار در لوله های صاف و خان دار برای یک نیروگاه مرجع (تعداد لوله های داون کامر، سرعت جریان در لوله های واتروال و قطر لوله های واتروال)، میزان بهینه این پارامترها برای داشتن سیرکولاسیون طبیعی معرفی (تعداد لوله های داون کامر برابر 6، سرعت جریان و قطر لوله های واتروال به ترتیب برابر 98/0 متر بر ثانیه و 115 میلیمتر) و بر اساس آنها ارتفاع درام برای ارضای هد در دسترس محاسبه شد. در پایان نتایج این بررسی با اطلاعات نیروگاه شازند اراک اعتبار سنجی شد که نتایج نشان داد استفاده از لوله های خان دار، هد موجود برای سیرکولاسیون طبیعی را از 35 متر در حالت عادی به 60 متر افزایش می دهد. با تغییر سرعت جریان داخل لوله های واتروال و فلاکس جرمی که از پارامترهای تأثیرگذار بر روی افت فشار در درام می باشند، افت فشار اصطکاکی از 28% به 39% افزایش و افت فشار گرانشی از 67% به57% کاهش یافت.