چکیده کنترل ارتعاشات پل ها در برابر زلزله با استفاده از میراگرهای ویسکوز و جداگرهای الاستومری جواد مکان پرست از آن جائیکه در اثر وقوع زلزله، پل های بزرگراهی درمعرض واکنش های لرزه ای بسیار بزرگی، خصوصاً در بخش های مقاوم سازه ای خود قرار می گیرند و با توجه به اینکه عمدتاً در چنین مواردی پایداری پل ها وابستگی زیادی به میزان واکنش های لرزه ای پبدا می کند، لذا جلوگیری از به وجود آمدن چنین واکنش هایی در پل ها و همچنین کاهش اثرات ناشی از وقوع آن ها همواره یکی از مهمترین اهداف در زمینه کنترل پاسخ های لرزه ای پل ها محسوب می شود. از جمله وسایل کنترلی الحاقی که بکارگیری آن ها در جهت کنترل پاسخ های لرزه ای پل ها در سال های اخیر از سوی محققان مورد توجه فراوان قرار گرفته است، سیستم جداگرهای الاستومری و میراگرهای ویسکوز می باشد. این نوع از سیستم های کنترلی در عین دارا بودن قابلیت اعتماد پذیری، پایداری سازه را نیز تحت تأثیر خود قرار نمی دهند و از این رو جزء کارآمدترین وسایل کنترلی به شمار می روند. در این مسأله یک مدلی از پل بزرگراهی به طول 50 متر که دارای 2 دهانه، هر کدام به طول 25 متر می باشد مورد مطالعه قرار گرفته است. در چنین شرایطی با اعمال یکی از مولفه های افقی شتاب زمین بر روی مدل پل مورد نظر و همچنین با بازنویسی معادلات حرکت در سیستم فضای حالت در حالت کنترل نشده و کنترل شده با جداگرهای الاستومری و میراگرهای ویسکوز، پاسخ های پل، اعم از جابه جایی، سرعت و شتاب مورد مقایسه قرار می گیرند. براین اساس میزان تأثیر استفاده از این وسایل در کنترل پاسخ های پل در مقایسه با حالت کنترل شده محاسبه شده و نیز ارزیابی میزان کارایی آن ها با تغییر ویژگی های جداگرهای الاستومری و میراگرهای ویسکوز مدنظر قرار می گیرد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که جداگرهای الاستومری و میراگرهای ویسکوز می توانند نقش موثری در کاهش پاسخ های لرزه ای پل ها داشته باشند.