هدف از این پژوهش بررسی شیوه های معماری آرامگاهی از دوره ایلخانی تا عصر صفوی در استان اردبیل می باشد که بصورت موردی بقعه های شیخ جبراییل، میر اشرف، پیر الوان و برج مقبره شاطر گنبد از شهرستان اردبیل و برج مقبره شیخ حیدر در شهر مشکین شهر و بقعه کوراییم در شهرستان نیر و بقعه بدرالدین در شهر نمین مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق بر اساس تحقیقات کتابخانه ای در خصوص شرایط جغرافیایی و پیشینه تاریخی منطقه و نگاهی کلی به معماری ایران از دوره ایلخانی تا عصر صفوی و ویژگیهای بناهای آرامگاهی آذربایجان از دوره سلجوقیان تا عصر صفوی و تحقیقات میدانی در خصوص چگونگی وضعیت معماری و تزییناتی آنها با بررسی بناها، عکسها و پلان آنها صورت گرفته است. بررسیها نشان می دهد که دو بنای شاخص آرامگاهی برج مقبره شیخ حیدر که در آخرین مرحله برج مقبره سازی شکل گرفته و بقعه شیخ جبراییل که در مرحله تطور بناهای آرامگاهی بعد از برج مقبره ها و بصورت مجموعه بناهای آرامگاهی ساخته شده، از حمایت کامل حکومتها برخوردار بوده و بصورت پرشکوه و پر عظمت ساخته شده اند. و مابقی بناها به استثنای برج مقبره شاطر گنبد که احتمالاً از طرف حاکمان محلی ساخته شده، بصورت محلی و محقر و ساده ترند و از طرف عامه مردم و طرفداران و مریدان صاحب قبور ساخته شده اند