این مقاله برای تخمین زمان حقیقی مدهای الکترومکانیکی روش حداقل مربعات بازگشتی مقاوم تثبیت کننده را در دو فاز مجزا بر اساس داده های اندازه گیری شده، مورد توسعه قرار می دهد. داده های اندازه گیری شده می توانند محدود، نوسانی میراشونده و یا داده های کنترلی اعمال شونده به سیستم باشند. اعتبار روش های پیشنهاد شده توسط استفاده از یک مدل سیستم قدرت 4 ماشینه مورد ارزیابی قرار می گیرد. هم چنین برای بررسی کارایی الگوریتم های پیشنهادی روش های مذکور با آنالیز پرونی که یک تخمین نقطه ای است مورد مقایسه قرار می گیرند. در این مطالعه برای بررسی آماری متدهای پیشنهادی از روش مونت کارلو استفاده شده است. نتایج نشان از دقت بالا و واریانس پایین تخمین گر پیشنهادی نسبت به روش حداقل مربعات تثبیت شونده دارد.