استفاده از گونه های بومی برای احیا و غنی سازی جنگل ها یکی از مناسبترین روشها برای افزایش سطح کمی و کیفی جنگل ها به شمار می آید. از طرف دیگر، نیاز اکولوژیکی گونه ها نسبت به شرایط محیطی متفاوت است. این مطالعه به بررسی اثر توپوگرافی (شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع از سظح دریا) بر روی مولفه های کمی (قطر یقه و ارتفاع کل) و کیفی (شادابی و چند شاخگی) در جنگل کاریهای ون و شیردار در منطقه دولی چال در ماسوله پرداخته است. ابتدا نقشه های شیب (20-0، 40-20، 60-40)، جهت (شمال، جنوب، شرق و غرب) و ارتفاع از سظح دریا (1700-1500 و 1900-1700) در نرم افزار arc gis ترسیم شد. آماربرداری به روش تصادفی سیستماتیک با قطعات نمونه 2 آر برای اندلزه گیری مشخصه های مورد نظر انجام شد.. نتایج نشان داد که جهت و ارتفاع از سطح دریا بر قطر یقه ون درصد اثر معنی دار داشته، ولی اثر شیب بر قطر یقه معنی دار نشد. نتایج حاصل از اثر شیب و جهت بر ارتفاع نهالها معنی دار شد؛ اما اثر ارتفاع از سطح دریا بر ارتفاع معنی دار نشد. نتایج حاصل از اثر جهت بر قطر یقه و ارتفاع کل افرا شیردار معنی دار نشد، در صورتیکه شیب و ارتفاع از سطح دریا بر قطر یقه و ارتفاع اثر معنی دار داشت. نتایج حاصل از اثر توپوگرافی بر روی فاکتورهای کیفی برای هر دو گونه دارای اثر معنی دار بود، البته اثر ارتفاع از سطح دریا بر صفت چند شاخگی معنی دار نشد. مقایسه دو گونه در شرایط توپوگرافی مشابه نشان داد که اثر شیب و جهت بر قطر یقه و ارتفاع معنی دار بوده . نتایج حاصل از اثر ارتفاع از سطح دریا بر قطر یقه اثر معنی دار نداشت ولی ارتفاع دارای اثر معنی دار بود. تأثیر توام شیب و جهت بر قطر یقه ون معنی دار نشد، اما بر ارتفاع دارای اثر معنی دار بود. در نهایت اثر همزمان شیب و جهت بر قطر یقه و ارتفاع شیردار معنی دار شد.