توفیق الحکیم نمایشنامه نویس معاصر مصری می باشد که به عنوان پدر نمایشنامه نویسی عرب شناخته شده است.نمایشنامه های وی افزون بر اینکه از ژرف ترین مضامین انسانی برخوردار است، در قالب زیبایی نیز نوشته شده است.توفیق در نمایشنامه هایش با بهره گیری از عناصری مانند گفت و گو، اسطوره طنز، اقتباس از داستان های قرآنی و آوردن نثری موزون و روان کوشش کرده است تا نمایشنامه های خود را به شکلی دلنشین و جذاب ارائه کند. طبیعتا شناخت بیشتر از سبک ادبی توفیق الحکیم، می تواند برای دستیابی به فهم بهتر مضامین نمایشنامه های او به خوانندگان کمک کند. وی برای نوشتن این پایان نامه، یکی از نمایشنامه های توفیق الحکیم به نام «بین یوم ولیله» را مورد مطالعه و بررسی قرار داده است.ابتدا مختصری در باب زندگی توفیق الحکیم، سبک نمایشنامه های وی و همچنین تاریخ آشنایی عرب ها با نمایش و تئاتر آورده شده و در دو فصل آخر که چهارچوب اصلی رساله را تشکیل می دهد، به جمع بندی و تحلیل ساختار و محتوای نمایشنامه ها پرداخته شده است و بررسی مباحثی چون چگونگی پرورش شخصیت ها در طول نمایشنامه و بررسی شخصیت های داستان از سه بعد جسمانی، اجتماعی و روانی ، نحوه پرداختن به تم های اصلی و فرعی در نمایشنامه ها، انواع کشمکش ها، وجود شخص یا اشخاص مخالف در نمایشنامه و ... مورد بررسی، تحلیل و مقایسه با دیگر آثار ارزنده توفیق الحکیم قرار گرفته و نقاط قوت و ضعف اثر بیان شده است. شیوه نگارنده در نگارش این رساله کتابخانه ای بوده و با استفاده از کتب ارزشمند پیرامون نویسنده ی مذکور، جهان عرب، تئاتر عرب و ... به تالیف و گردآوری این اثر اقدام کرده است. کلمات کلیدی: توفیق الحکیم، بین یوم و لیله، تئاتر، نمایشنامه، تم، کشمکش