چکیده ادبیات معاصر با ظهور نظریه های مختلف و نویسندگان جدید روبرو است. از جمله ی این نظریه ها جامعه شناسی ادبیات است که از نظریه های میان رشته ای محسوب می شود و به نوعی به بررسی جامعه شناختی – تاریخی در خصوص آثار ادبی می پردازد. در این پژوهش چهار اثر از آثار برجسته و پرفروش چهارده سال اخیر از چهار تن از نویسندگان زن(فتانه حاج سید جوادی، زویا پیرزاد، نازی صفوی، منیرو روانی پور) مورد بررسی قرار گرفت. از آنجا که تأکید کار بر بررسی آثار زنان بود، این امر ایجاب می کرد نگرش فمینیستی و محوریت زن در این آثار بررسی شود. بنابراین به این نکات در پژوهش توجه شده است. ضمن آنکه بین زن بودن آن ها و ادبیات عامه پسند هم ارتباط مستقیمی وجود دارد. کتاب های بامداد خمار، چراغ ها را من خاموش می کنم، دالان بهشت و کولی کنار آتش براساس نظریه ی جامعه شناسی ادبیات و نقد ادبی فمینیستی بررسی و نتایج زیر حاصل شد. در این کتاب ها مضامین و مولفه های اجتماعی از جمله مهمترین نکات مورد توجه نویسنده است. همچنین کتاب های بامداد خمار و دالان بهشت، نگرش فمینیستی نسبت به جامعه ندارند در حالی که زویا پیرزاد در اثر خود به مسئله ی زنان نگرش فمینیستی لیبرال دارد ولی روانی پور با نگاه فمینیست های رادیکال به جامعه می نگرد.