پایداری شیروانی همواره یکی از مهم ترین مسائل مهندسی ژئوتکنیک بوده است. عوامل زیادی همچون خواص مصالح تشکیل دهنده ی، خواص مقاومتی کل توده (مواد بکر و درزه ها) بلندی و شکل هندسه، توپوگرافی منطقه وضعیت آب های زیرزمینی، ماهیت و مقدار نیروهای اعمالی از عوامل مهم در پایداری شیروانی ها می باشند. بسیاری از شیروانی ها در حالت عادی پایدار می باشند اما هنگام وقوع زلزله دچار خرابی هایی در بازه ی کم تا بسیار زیاد می گردند که این امر نشانگر اهمیت نیروهای لرزه ای وارد بر شیروانی می باشد. روش های مرسوم برای ارزیابی رفتار لرزه ای شیروانی ها عبارت اند از روش های مبتنی بر آنالیز حدی (مانند تحلیل شبه ایستایی) و روش های مبتنی بر رفتار تنش-کرنش مصالح. از آنجایی که کاربری شیروانی ها با توجه به میزان جابجایی ها و تغییر شکل آن ارزیابی می شود و از طرفی آنالیزهای مبتنی بر تعادل حدی به جابجایی ها توجهی نمی کنند، بنابراین روش های مبتنی بر رفتار تنش – کرنش مصالح دارای برتری می باشند. جابجایی های و تغییر شکل شیروانی ها را می توان با استفاده از مدل سازی عددی که در آن ها رفتار تنش کرنش مصالح را با تابع های غیرخطی در نظر گرفته شده است، تحلیل کرد. از برتری های این روش می توان به مواردی همچون عدم نیاز به فرضیاتی در مورد شکل گسیختگی ها، چگونگی گسترش نیروها و تنش ها در سطح گسیختگی و توانایی محاسبات برای شیروانی هایی با اشکال و نیروهای اعمالی متفاوت اشاره کرد. بیشتر کاربرد این روش برای بررسی رفتار شیروانی ها می باشد. دقت این روش وابسته به دقت مدل سازی و دقت اعمال پارامتر های مدل در نظر گرفته شده برای شبیه سازی رفتار تنش – کرنش مصالح شیروانی می باشد. این پایان نامه با استفاده از برنامه ی udec به مدل سازی عددی شیروانی شمالی آنومالی ب معدن سنگ آهن سنگان پرداخته است و پایداری و تغییر شکل شیروانی یادشده را در حالت ایستایی و لرزه ای برآورد کرده است