این پژوهش، با هدف تبیین نقش پیشایند های فردی اشتراک گذاری دانش در عملکرد شغلی و تمایل کارکنان به ترک خدمت در سازمان های اجرایی شهر سیرجان مبتنی بر راهبرد روابط علّی میان متغیرها انجام شده است. برای انجام پژوهش، ابتدا پرسشنامه های پژوهش تهیه و پس از اطمینان از پایایی آنها، در بین نمونه 308 نفری از کارکنان قلمرو مکانی پژوهش توزیع شد؛ برای بررسی مقدماتی روایی سازه سنجه از فن تجزیه ی مولفه های اصلی و به منظور اجتناب از تهدید واریانس مشترک، آزمون یک عاملی هارمن اجرا شد. برای بررسی فرضیه ها، نخست با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی، مدل های اندازه گیری پژوهش در نرم افزار amos graphics برآورد و آزمون شدند. برای بررسی مدل های پژوهش، شش شاخص کا اسکوئر، کا اسکوئر بهنجار شده، برازش افزایشی، برازش تطبیقی، توکر- لوئیس و ریشه دوم مربعات خطای برآورد بررسی و ارزیابی شدند. در نتیجه روشن شد که در سطح اطمینان 95 درصد، اگر چه اشتراک گذاری دانش ضمنی هم در تمایل به ترک خدمت کارکنان و هم عملکرد شغلی آنها اثر دارد، اشتراک گذاری دانش صریح طور غیرمستقیم و تأثیر مثبت در اشتراک گذاری دانش ضمنی در تمایل به ترک خدمت و عملکرد شغلی کارکنان اثر دارد. به علاوه، از میان پیشایندهای فردی اشتراک گذاری دانش، رفتارهای شهروندی سازمانی و خودآگاهی در هر دو نوع اشتراک گذاری دانش، ماکیاولیسم در اشتراک گذاری دانش صریح و برون گرایی در اشتراک گذاری دانش ضمنی اثر مستقیم دارند. مضاف بر این که بر اساس نتایج به دست آمده، خودآگاهی در رفتارهای شهروندی سازمانی و آن نیز به نوبه ی خود در تمایل به ترک خدمت کارکنان اثر دارند.