الکتروکاردیوگرافی علمی است که از آغاز پیدایش خدمات شایانی را در جهت تشخیص بیماریها و آریتمی های قلبی به جامعه پزشکی ارائه نموده است و همواره بعنوان کاربردی ترین ، سریعترین و ارزانترین روش تشخیص در بیماریهای قلبی مطرح بوده است و با وجود پیشرفتهای جدید در علم پزشکی و پیدا شدن راههای جدیدتر هنوز الکتروکاردیوگرافی در مقام اول نسبت به راههای تشخیصی جدید قرار گرفته است. در این میان مطالعه موارد قلبی از بهترین روشهاجهت آشنایی با این علم می باشد. هر چند که هیچ روشی نمی تواند جایگزین تجربه بالینی شود ولی این روش نسبت به روشهایی که فقط آموزش تفسیر الکتروکاردیوگرافی را دارند به دنیای بالینی نزدیکتر است.

هدف از این مطالعه و تحقیق تعیین میزان افیوژن پریکارد بدنبال سکته قلبی حاد می باشد که بیماران دچار پریکاردیت برحسب جنس، سن، نوع یا فرم و محل انفارکتوس قلبی، ابتلا و عدم ابتلا به پریکاردیت و همچنین بیماران واجد افوزیون پریکارد، از نظر ابتلا و عدم ابتلا، عملکرد بطن چپ و جنسیت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند. این مطالعه و تحقق بعمل امده از نوع آینده نگر و بصورت تصادفی از بیماران مراجعه ک ننده به بخش قلب بیمارستان خاتم الانبیا (ص) زاهدان که مبتلا به افوزون پریکارد بدنبال سکته قلبی حاد بودند جهت اجرای این طرح انتخاب شدند. از تمام بیمارانی که جهت درمان به بخش قلب بیمارستان خاتم الانبیا (ص) مراجعه، و در صورت لزوم بستری شده بودند، پس از بستری، نمونه خونی برحسب مشخصات فردی برچسب و آنالیز گردید و برای اثبات سکته قلبی از افزایش آنزیم های خونی به ویژه کراتین کیناز در راس آنها استفاده شده است. از هر بیمار طی6 روز بستری و پی گیری در بخش، روزانه جهت آشکار شدن وجود احتملی صدای سایش قلبی ‏‎(f.r)‎‏ و یا درد سینه معاینه کامل انجام، و روز ششم از همه بیماران اکوکاردیوگرافی بعمل آمد و همزمان اطلاعات لازم جهت انجام طرح در فرمهای مربوطه ثبت گردید که اطلاعات موجود در فرم شامل قسمتهای زیر می باشد:الف - مشخصات فردی شامل: نام ، نام خانوادگی، جنس و سن بیمار در هنگام تشخیص بیماری می باشد. ب- وضعیت درمانی: در صورت علایم خفیفت احتیاج به درمان خاصی ندارد، ولی در صورت مداوم و شدید با اسپرین دوز بالا که معمولا بعد از 48 ساعت علایم از بین می رود. در صورت ادامه آن داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ‏‎(nsaid)‎‏ و مرحله بعد یک دوره کوتاه استروئید پیشنهاد می شود. ج - نتایج پاراکلینیکی: اکوکاردیوگرافی بهترین روش برای تشخیص افوزیون پریکارد است، لذا رادیولوژی، تستهای آزمایشگاهی و الکتروکاردیوگرافی کمک چندانی در این مورد نمی نمایند.در این تحقیق از کلیه بیماران مراجعه کننده، که انتخاب آنها بصورت تصادفی و برای انتخاب بیماران، هیچ گونه محدودیتی از نظر جنس و سن وجود نداشته است. تعداد کل بیماران مورد مطالعه 138 نفر که 76 نفر از آنان را مردان و 62 نفر را زنان تشکیل می دادند. پس از تجزیه و تحلیل آماری در این تحقیق با توجه به بررسی بیماران واجد پریکاردیت و افوزیون پریکارد به این نتایج رسیدیم که:1- عارضه پریکاردیت تنها در 15 نفر از بیماران با توجه به معاینه بالینی روزانه دیده شد (مطابق نمودار شماره 1- 6)2- بیماران دچار پریکاردیت از نظر جنسیت، نوع انفارکتوس، دهه های سنی و محل انفارکتوس مورد بررسی قرار گرفته اند که نتایج حاصله به ترتیب در نمودارهای شماره 2- 6 ، 3-6، 4-6 و 5-6 آمده است. 3- پس از اکوکاردیوگرافی از تمام بیماران، افوزیون پرکارد در30 بیمار مشاهده شد. که نتایج حاصله در نمودار شماره 6-6 آمده است. 4- بیماران واحد افوزیون پریکارد از نظر عملکرد بطن چپ و جنسیت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند که در نمودارهای شماره 7-6 و 8-6 ارائه گردیده است. در نهایت با مطالعه این تحقیق به این نتایج می رسیم که، تقریبا نوعی هماهنگی بین شیوع نسبی بدست آمده از افوزیون پریکارد یا پریکاردیت و گزارشات آماری بدست آمده از مراجع دیگر وجود دارد. لذا در برخی از موارد به کاوش بیشتر در آینده داریم.