این پژوهش به ترجمه و شرح اشعار پنج تن از شاعران عربی سرای ایرانی ، از کتاب ارزشمند "دمیه القصر وعصره اهل العصر" تالیف ادیب نام آور ایرانی دراواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری " ابو الحسن باخرزی" از ادیبان و کاتبان عصر سلجوقی می باشد وی کتاب" دمیه القصر"را به تقلید از یتیمه الدهر ثعالبی به نگارش در آورده است . در این رساله سعی بر آن شده که نمونه آثار منثور و منظوم پنج تن از شاعران و ادیبانی که باخرزی در کتاب "دمیه القصر" به آن پرداخته است ، از منظر موضوعی ترجمه و شرح گردد .حال آن که با ترجمه و شرح آثار مربوط به این پنج نویسنده می توان گفت که باخرزی در انتخاب اشعار به آن دسته از مطالبی گرایش داشته است که بیشتر موضوعاتی حکمت آمیز داشته است و در گزینش آثار منظوم به آن دسته از آثاری گرایش داشته که مسجع و مرصع بوده و تا حدودی از کلمات غریب استفاده شده باشد و همچنین این پژوهش به ذکر موارد بلاغی و صرفی و نحوی پرداخته و استعداد و مهارت ایرانیان را در آفرینش آثار ارزشمند و برجسته ادبی به زبان عربی به نظاره گذاشته است کلید واژه: باخرزی، دمیه القصر، شعر، ابوالفضل المیکالی،ابو الفتح الحاتمی، ابو القاسم الموسوی، منصورالهروی، ابو الحسن البلخی