هدف از تحقیق حاضر «مقایسه سلامت عمومی و شیوه زندگی معلمان زن تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دوره راهنمایی استان خوزستان» می باشد.این تحقیق با روش های اسنادی، و مطالعه میدانی، با بکارگیری پرسشنامه انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی دوره راهنمایی استان خوزستان بودند. برای نمونه گیری از روش خوشه ای- تصادفی استفاده شد. بر اساس جدول نمونه گیری مورگان 98معلم تربیت بدنی و116معلم غیر تربیت بدنی به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه «اطلاعات فردی» محقق ساخته، پرسشنامه «سلامت عمومی (ghq-28)» گلدبرگ و هایلیِر و پرسشنامه «سبک زندگی» صدق طهارم استفاده شد. 18 تن از اساتید صاحب نظر مدیریت ورزشی روایی سؤالات طراحی شده را مورد تأیید قرار دادند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمـار توصیفی و همچنین آمار استنباطی شامل آزمون t دو نمونه مستقل ودر برخی آزمونuمان-ویتنی بااستفاده از نرم افزار spss، ورژن 20انجام گرفت. پایایی (آزمون آلفای کرونباخ) سلامت عمومی 9/0 و پایایی سبک زندگی 78/0 بود. یافته های پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین فعالیت بدنی و سلامت روانی و سلامت عمومی معلمان زن تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دوره راهنمایی استان خوزستان وجود دارد(p<0/05) و همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین نشانه های جسمانی واضطراب/ بی خوابی معلمان زن تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی دوره راهنمایی وجود دارد(p<0/01)و بین اختلالات اجتماعی و افسردگی شدید معلمان زن تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دوره راهنمایی تفاوت معناداری وجود ندارد(p<0/01).در بیشتر متغیرهای تحقیق، میانگین نمره های معلمان تربیت بدنی در مقایسه با غیر تربیت بدنی بیشتر بود. بر اساس مشاهدات تحقیق حاضر، سلامت روانی معلمانی که دارای سطح فعالیت بدنی بالاتری نسبت به همنوعان خود هستند، مطلوب تر است. و به طور کلی می توان اذعان داشت که در گیری فعال در ورزش و فعالیت های بدنی نقش مهمی در ارتقای عوامل روانی مانند سلامت روانی و کیفیت زندگی معلمان دارد.