چکیده تعداد کمی از سازمانها به لزوم آماده ساختن خود برای رویارویی با بحرانهای احتمالی، پی برده اند. به همین ترتیب برای مقابله با خطرات احتمالی، سازوکارهای لازم پیش بینی نکرده اند. این عدم توجه، باعث از بین رفتن سازمان های بسیاری شده است. بنابراین لازم است سازمان ها همواره خود را برای مواجه با خطرات احتمالی آماده نمایند. بهترین اقدام بکارگیری مدیریت بحران است. مدیریت بحران دارای جنبه های زیادی است و مسائلی از قبیل فرهنگ سازمانی، ساختار، آموزش، تکنولوژی و.... را در بر می گیرد. در این تحقیق به بررسی یکی از عناصر مدیریت بحران یعنی ارتباطات سازمانی پرداخته ایم. جامعه آماری این تحقیق، شرکت شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران منطقه تهران است. مدیریت بحران در این شرکت با توجه به نقش مهمی که این شرکت در توسعه اقتصادی کشور برعهد دارد، از اهمیت زیادی برخوردار است. این تحقیق بر اساس دادههای جمع آوری شده در نیمه دوم سال 1392 از نمونه ای متشکل از 63 نفر از مدیران و کارشناسان ارشد شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران منطقه تهران، انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین مولفه های ارتباات سازمانی از جمله سبک ارتباطات سازمانی، محتوای ارتباات سازمانی، کانال های ارتباطات سازمانی و جهت حرکت ارتباطات سازمانی رابه معنا داری وجود دارد.