گوجه ‏فرنگی با تولید سالانه حدود 50 میلیون تن، جزو محبوب‏ترین سبزی‏ها محسوب می‏گردد. بیماری‏های زیادی باعث کاهش محصول گوجه‏فرنگی یا از بین رفتن این گیاه می‏شوند. یکی از مهمترین و شایع‏ترین بیماری‏های این محصول، بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه‏فرنگی می‏باشد که توسط fusarium oxysporum (schlechtend: fr. ) f.sp. lycopersici (sacc. ) snyder and hassen ایجاد می‏گردد. در این تحقیق ابتدا بوته‏های آلوده و سالم گوجه‏فرنگی از مناطق مختلف استان لرستان جمع‏آوری و در آزمایشگاه عامل بیماری و همچنین 15 جدایه‏ باکتریایی و 27 جدایه قارچی از منطقه ریزوسفر بوته‏های گوجه‏فرنگی جداسازی گردیدند. در مرحله بعد اثرات آنتاگونیستی عوامل باکتریایی و قارچی جدا شده روی قارچ f. oxysporum f.sp. lycopersici در آزمایشگاه به روش کشت متقابل بررسی گردید. اثرات آنتاگونیستی جدایه‏های باکتریایی bacillus subtilis وpseudomonas fluorescens و جدایه‏های قارچی trichoderma harzianum و t. virens و همچنین سم بیولوژیک trichomix-h در گلخانه‏ بررسی شدند. در گلخانه ابتدا مایه تلقیح قارچ بیمارگر f. oxysporum f.sp. lycopersici به نسبت 10 درصد وزنی با خاک سترون گلدانی مخلوط و برای پر کردن یک سوم فوقانی گلدان‏ها مورد استفاده قرار گرفت و دو سوم زیرین گلدان با خاک سترون پر گردید. گلدان‏ها به مدت 25 روز در شرایط گلخانه نگهداری شدند. ارزیابی توان بیوکنترل آنتاگونیست‏ها در کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی به روش آغشته‏سازی خاک به طور همزمان با کشت گیاه گوجه‏فرنگی انجام گرفت. این آزمون در قالب طرح کاملاً تصادفی با کاربرد جداگانه هر آنتاگونیست در سه تکرار انجام شد. تجزیه واریانس داده‏های بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss انجام شد و مقایسه میانگین صفات با استفاده از آزمون دانکن در سطح احتمال 5% صورت گرفت. نتایج آزمایش‏های گلخانه‏ای نشان داد که آنتاگونیست‏های باکتریایی b. subtilis و p. fluorescens به ترتیب 100 و 62/50 درصد بیماری را کنترل نمودند و همچنین آنتاگونیست‏های قارچی t. harzianum، t. virens، trichomix-h 50 و trichomix-h 30 به ترتیب 100، 66/67، 62/96 و 55/65 درصد بیماری را کنترل نمودند.

با رشد امور تجاری و تخصصی شدن اداره شرکتها مدیریت از مالکیت جدا شده است و همین امر باعث ایجاد تضاد منافع بین مدیران و مالکان شده است. تنوع بخشی تجاری با توجه به منافعی که برای مدیران ایجاد می کند گاهاً عاملی در ایجاد تضاد منافع می شود. با این حال تنوع بخشی منافع بسیاری برای یک شرکت دارد. تنوع بخشی استراتژی است که برای یک شرکت نسبت به رقبا مزیت رقابتی ایجاد می کند و باعث دستیابی به سهم بیشتری از بازار و فروش بیشتر در نتیجه سود آوری بیشتر می شود اما در صورتی دستیابی به این منافع امکان پذیر است که نظام راهبری شرکتی موثری وجود داشته باشد که قادر باشد منافع مدیران و مالکان را هم سو کرده و از ایجاد تضاد منافع ناشی از تنوع بخشی جلوگیری به عمل آورد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر میزان تنوع بخشی تجاری شرکتها بر نظام راهبری شرکتی می باشد . که در راستای هدف پژوهش یک فرضیه اصلی و شش فرضیه فرعی تدوین شده است که با توجه به شش فرضیه فرعی، فرضیه اصلی مورد آزمون قرا گرفته می شود. برای آزمون فرضیه های پژوهش نمونه ای شامل 153 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387 الی 1391 انتخاب شده است. روش آماری مورد استفاده نیز شامل رگرسیون خطی چند متغیره به روش داده های پانل و رگرسیون لجستیک می باشد جهت تحلیل های تکمیلی از آماره t و z استفاده گردیده است . نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این است که درصد سهامداران نهادی، تمرکز مالکیت، درصد اعضای غیر موظف هیات مدیره و وجود سهامدار کنترلی در شرکت هایی با تنوع بخشی تجاری بالاتر بیشتر می باشد و در نتیجه نظام راهبری شرکتی در شرکتهای متنوع بهبود یافته است.

این تحقیق درصدد بررسی رابطه میزان سهام شناور آزاد و نقدشوندگی سهام بوده است. برای این منظور رابطه شاخص های نقدشوندگی (حجم معاملات، ارزش معاملات، تعداد دفعات معاملات، تعداد روزهای معامله شده و گردش سهام معاملات) با سهام شناور آزاد 164 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران بررسی گردید. برای این منظور داده های سه ماهه از سال های 1391- 1385 این شرکت ها جمع آوری شدند. با استفاده از روش از داده های ترکیبی(پنل) مدل رگرسیونی مورد نظر برآورد گردید. نتایج نشان داد بین سهام شناور آزاد و همه شاخص های نقدشوندگی، رابطه ی معنی داری وجود دارد. با توجه به مقادیر ضرایب برآورد شده، بیشترین تا کمترین رابطه را به ترتیب گردش سهام معاملات، تعداد روزهای معامله شده، حجم معاملات، تعداد دفعات معاملات، ارزش معاملات با متغیر سهام شناور آزاد دارند.