ساکارومایسس سرویزیه یکی از مهم ترین مدل ارگانیسم های موجود در بیوتکنولوژی می باشد. این ارگانیسم دردستکاری های ژنتیکی و تولید محصولات بیوتکنولوژیک نقش مهمی دارد. درک مکانیسم ها و فرآیند هایموجود در این ارگانیسم می تواند پنجره ای به سوی افزایش مقاومت ساکارومایسس و تولید محصولاتبیوتکنولوژِی بگشاید. هدف این مطالعه یافتن ژن های مرکزی در پاسخ به استرس های اکسیداتیو و محدودیتآمینواسید می باشد که می توانند جهت افزایش مقاومت این ارگانیسم مدنظر قرار گیرند. مسیر بیوسنتز بیوتین ابتدایی ترین پاسخ ساکارومایسس سرویزیه به استرس اکسیداتیو که به مرکزیت ژن های bio3، bio4 و bio5 اتفاق می افتد می باشد.پس از گذشت زمان سه و شش دقیقه از اعمال اثر اکسیداتیو، ساکارومایسس سرویزیه از فرآیند اکسیداسیون-احیا جهت پاسخ دادن به عامل استرس استفاده می کند. اعمال اثر اکسیداتیو در ساکارومایسس سرویزیه پس ازدوازده و بیست دقیقه باعث تنظیم در بیان ژن های مسئول در ساخت ریبوزوم می شود که این تغییرات در سطح شبکه به مرکزیت nop15 و rrp5به انجام می رسد. نحوه پاسخ در زمانهای چهل و هفتاد دقیقه تغییر کرده و این ارگانیسم از سیستم تخریب پروتئینی پروتئوزم به عنوان پاسخ اصلی استفاده می کند که در این پاسخ ژن ub14 به عنوان اصلی ترین ژن نقش ایفا می کند. ارگانیسم در زمان صدو بیست دقیقه هم چنان از سیاست قبلی جهت مقابله با استرس استفاده می کند اما در این مرحله این ژنssa1 است که مهم ترین نقش را بر عهده دارد. در محدودیت یوراسیل فرآیند های متابولیک مانند بیوسنتربیوتین و فرآینده های مرتبط با کو آنزیم ها به مرکزیت ژن های ub14 و cor1 دچار تغییر می شوند.ژنهایی مانند his4 و gcn4 در محدودیت آمینواسید لوسین، pho85 و pho81 در محدویت فسفات نقشمرکزی در شبکه و کنترل پاسخ را دارند.