هدف پژوهش حاضر امکان سنجی کاربرد روش تدریس ساختن گرایی در درس ریاضی دوره ی متوسطه شهر تهران است . که از لحاظ روش گرد آوری داده ها کمی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه پیمایشی است . جهت انجام آن از پرسشنامه ی محقق ساخته ی 90 سوالی استفاده شده است که بر اساس مقیاس 4 درجه ای لیکرت تنظیم و در اختیار 280 دبیر ریاضی شهر تهران که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند ، قرار گرفته است . جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون t تک نمونه ای و آزمون فریدمن ( جهت رتبه بندی بر حسب عناصر کلاین ) استفاده شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که استفاده از روش تدریس ساختن گرایی در درس ریاضی دوره ی متوسطه با توجه به مو لفه های هدف ، محتوا ، روش های تدریس ، مواد و منابع آموزشی ، فعالیت های یادگیری ، فضا ، زمان ، گروه بندی و ارزشیابی امکان پذیر است و با توجه به آزمون فرید من از بین این 9 عنصر طبق نظر دبیران ریاضی ، فعالیت های یادگیری از بیشترین اهمیت و عناصر زمان بندی ، روش تدریس ، موادآموزشی ، روش های ارزشیابی ، فضای آموزشی ،محتوا و گروه بندی به ترتیب در رتبه های بعدی اهمیت قرار دارند و عنصر هدف کمترین درجه از اهمیت را در استفاده از این روش به خود اختصاص داده است . واژه های کلیدی : امکان سنجی – روش تدریس – ساختن گرایی