پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی ، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با سازگاری انجام شد .جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه آموزش و پرورش شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 92-91 در شهرستان اراک بود .نمونه پژوهش شامل 430 دانش آموز (230دختر و 200 پسر ) بود که به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند . برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ، پرسشنامه خودکارآمدی شرر ، پرسشنامه حمایت اجتماعی (mspss) و پرسشنامه سازگاری سینها و سینگ استفاده گردید. داده ها با آزمون تی ، تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون و تجزیه و تحلیل شد . نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین هوش هیجانی ، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با سازگاری رابطه معناداری وجود دارد .همچنین ، یافته ها نشان داد که بین حمایت اجتماعی و سازگاری دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنادار وجود ندارد ، اما میزان هوش هیجانی و خودکارآمدی دانش آموزان پسر بیش از دانش آموزان دختر است . تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی ،خودکارآمدی و حمایت اجتماعی پیش بینی کننده های موثر سازگاری دانش آموزان هستند .