در این پژوهش طرح ریزی را با اولویت های ناشناخته کاربر و اولویت های جزئی شناخته شده بررسی کرده ایم. بدین منظور از گراف طرح ریزی و جستجوی محلی جهت تولید مجموعه طرح برای کاربر استفاده نموده ایم. همچنین به هنگام عدم وجود اطلاعات درباره اولویت های کاربر از روش های حریصانه و تصادفی و به هنگام موجود بودن دانش جزئی از روش های نمونه گیری و ترکیبی استفاده شده است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که روش های حریصانه و نمونه گیری، مجموعه طرح ها را با تنوع بیشتری برای کاربر تهیه می کنند.