مشارکت مدیران میانی در فرآیند استراتژی، موضوعی پیچیده و گسترده است که می تواند تحت تأثیر عوامل فراوانی، نتایج متفاوت وگاه متضادی را ایجاد نماید. در این تحقیق، با محدود کردن نگاه به سازمانهای صنعتی ای که از نظر گونه شناسی مایلز و اسنو تحلیل گر محسوب می شوند، بر اساس مدل مفهومی فلوید و وولدریج که این مشارکت را در چهار نقش تسهیل گری، جایگزین های پشتیبانی، ایجاد اطلاعات و پیاده سازی استراتژی های مدون طبقهبندی می نماید، تأثیر مشارکت مدیران میانی در عملکرد سازمان ها، مورد ارزیابی قرار گرفته است. به منظور بررسی موضوع، مدیران سطح میانی در سه شرکت با سه اندازه کوچک، متوسط و بزرگ، بوسیل? دو پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج بررسی، با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی، با عملکرد سازمان های منتخب مقایسه شد. به این ترتیب، مشخص شد که بین انداز? مشارکت کلی مدیران میانی و عملکرد سازمانی، رابطه ای مستقیم وجود دارد، بین میزان نقش پیاده سازی استراتژیهای مدون مدیران میانی و عملکرد سازمانی نیز رابطه ای مستقیم مشاهده شد و همچنین بین میزان نقش ایجاد اطلاعات مدیران میانی با عملکرد سازمانی، رابطه ای مستقیم و معنی دار وجود دارد. اما این رابطه بین نقش های دیگر مدیران میانی (شامل نقش تسهیل گری و نقش ایجاد اطلاعات) با عملکرد سازمانی، مشاهده نشد.