با این که اغلب تحقیقات روی فعال سازی دی اکسید تیتانیوم تجاری و با استفاده از نور ماورابنفش متمرکز شده است، این اشعه تنها 4% از طیف نور خورشید را اشغال می کند. در این پروژه، جا به جایی فعالیت نورکاتالیزور دی اکسید تیتانیوم از محدوده فرابنفش به محدوده مرئی مد نظر است . یکی از روش های اصلاح دی اکسید تیتانیوم، استفاده از نافلزات است که در درون ساختار دی اکسید تیتانیوم رفته و فعالیت نورکاتالیزوری را افزایش می دهد که در این پروژه از نافلز گوگرد استفاده شده است. همچنین به منظور افزایش طول عمر جفت الکترون-حفره ایجاد شده توسط نور و بهبود فعالیت نورکاتالیزوری، نشاندن فلزات پلاتین و نقره روی دی اکسید تیتانیوم، انجام شده است و درنتیجه اصلاح دی اکسید تیتانیوم با نافلز و فلز به صورت هم زمان مورد بررسی قرار گرفته است. در این کار، نانوذرات tio2 با مقادیر متفاوتی از گوگرد به روش فراصوت اصلاح شدند و سپس نقره و پلاتین با استفاده از روش نورشیمیایی بر روی سطح s/tio2 نشانده شده و رفتار نورکاتالیزوری آن ها با از بین بردن رنگ متیل اورانژ به عنوان یک آلاینده فرضی، مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های کاتالیزوری ساخته شده توسط تکنیک های xrd، sem، edx، uv-vis حالت جامد (drs) و ft-ir بررسی شدند. بر طبق یافته ها، نمونه tio2 اصلاح شده با 1% گوگرد، بهترین خاصیت نورکاتالیزوری را در ناحیه مرئی از خود نشان داد سپس مقادیر متفاوتی از نقره و پلاتین بر روی s/tio2 بهینه نشانده شدند و نمونه های ساخته شده، با نانوذرات tio2 خالص مقایسه شدند و با بررسی های انجام شده مشخص شد که نانوذرات s/tio2 اصلاح شده با 05/0% نقره و همچنین نانوذرات s/tio2 اصلاح شده با 1% پلاتین بهترین نتایج را تحت نور مرئی نشان می دهند.