پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر اعتماد اجتماعی دانشجویان به نهادهای جامعه پذیری سیاسی به انجام رسید. این پژوهش با روش پیمایشی و با نمونه ای 370 نفری از دانشجویان خوابگاهی سال سوم به بالای کارشناسی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران، به بررسی تجربی اعتماد اجتماعی دانشجویان نسبت به مهمترین نهادهای جامعه پذیری سیاسی دانشگاه تهران (نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران و بسیج دانشجویی دانشگاه تهران) پرداخت. در این راستا دیدگاه های مهمترین نظریه پردازان اعتماد اجتماعی را موردبررسی قرار دادیم و فرضیات تحقیق را از این چارچوب نظری اخذ و سپس آزمون نمودیم. یافته های تحقیق نشان داد که از 7 فرضیه مستقیم تحقیق 4 فرضی? رابطه متغیرهای مستقل (رضایت از زندگی، دینداری، احساس امنیت و مشارکت اجتماعی) با متغیر وابسته (اعتماد اجتماعی) مأخوذ از نظریه های پاتنام، دورکیم، فوکویاما، اینگلهارت و گیدنز، تأیید شدند. ولی 2 فرضیه رابطه متغیرهای مستقل(استفاده از رسانه های جمعی و سود حاصل از اعتماد) با اعتماد اجتماعی که مدعای دیدگاه انتخاب عقلانی و کلمن بود، به دلیل سطح معنی داری بالای 05. و فرضیه رابطه بین متغیر خاستگاه اجتماعی و اعتماد اجتماعی بدلیل عدم همخوانی با چارچوب نظری رد شدند. سه فرضیه غیرمستقیمِ تأثیر دینداری بر افزایش اعتماد اجتماعی از طریق افزایش رضایت از زندگی، احساس امنیت و مشارکت اجتماعی نیز تأیید شدند. واژگان کلیدی: اعتماد اجتماعی (بنیادی، بین شخصی، تعمیم یافته و نهادی) خاستگاه اجتماعی، رضایت از زندگی، سود حاصل از اعتماد، دینداری، احساس امنیت، مشارکت اجتماعی، رسانه های جمعی.