نانوساختارها رایج ترین عناصر در علم و فناوری نانو بوده و خواص جالب توجه آنها باعث گردیده است کاربردهای بسیار متنوعی در صنایع شیمیایی، پزشکی و دارویی، الکترونیک و کشاورزی داشته باشند. نانوحامل های بر پایه ی فسفولیپید از جمله نانوساختارهای مورد توجه گسترده در دهه های اخیر هستند که برای دارورسانی مورد استفاده قرار می گیرند که علت این امر امکان ساخت حامل های کوچک نانو، به عنوان مثال کمتر از 100 نانومتر، در نتیجه ی انعطاف پذیری حامل، ظرفیت بالا برای بارگذاری داروهای لیپوفیل (چربی دوست)، دارای قابلیت غلبه بر موانع بیولوژیکی و تهیه آسان می باشد. در این کار تحقیقاتی، نانوحامل های فسفولیپیدی برای دارورسانی تریکلوزان تهیه شد و با بیوپلیمر پلی کاتیونی کایتوزان پوشش داده شد. نانوحامل های فسفولیپیدی به دست آمده، به وسیله تکنیک هایی نظیر ft-ir، کالریمتری پویشی تفاضلی (dsc) و میکروسکوپ روبشی نیروی اتمی (afm) مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین طی فرایند تهیه، اندازه ذره ای و بار سطحی نانوحامل ها اندازه گیری شد. میزان بارگیری دارو به وسیله نانوحامل ها و رفتار رهش دارو در محیط برون تن با روش دیالیز تعادلی و سنجش دارو توسط طیف سنجی فرابنفش-مرئی مورد اندازه گیری قرار گرفت. میانگین اندازه ذرات حدود 438 نانومتر بود و پتانسیل زتای سطح آنها پس از انباشت دارو و پوشش دهیmv 50+ تعیین شد. تریکلوزان به میزان بسیار مطلوب (حدود 100 درصد) در نانوحامل ها بارگذاری شد و نیز در کنترل نسبتاً کاملی بر روی رهش دارو مشاهده شد. این نانوحامل ها دارای پایداری مناسب در دمای اتاق و نیز یخچال 2 تا 8 درجه حداقل تا زمان 25 روز بودند. مطالعات dsc و ft-ir نشانگر عدم تشکیل پیوند کووالانسی بین دارو و اجزای حامل بود.