از ظهور اسلام تا کنون کسانی که با شعر و سخن وری به تغذیه ذوق‏ها پرداخته و شهد ادب در کام دوستان ریخته‏اند از آغاز دستی در خوان گسترده و پر برکت قرآن داشته و اندیشه خود را به عصاره الوان نعمت آن آمیخته‏اند. تشبیه یکی از مباحث علم بیان در زبان و ادبیات فارسی است که به دلایل و عوامل متعدد مورد تغییر و تحول قرار گرفته است، و در روند تکامل خود از مبانی بسیاری و از جمله مهمترین آنها آیات قرآنی، تأثیر فراوانی پذیرفته است. بهره جویی از آیات و واژه‏های قرآنی در گستره‏ای وسیع در اکثر آثار گرانبهای شاعران سبک عراقی به چشم می‏خورد و سبب پیدایش زیباترین تشبیهات در آثار این شاعران شده است. این پایان نامه با بررسی تشبیه: به اعتبار طرفین، ادات و وجه شبه به مطالعه در آثار شاخص شاعران به نام ادبیات فارسی در سبک عراقی پرداخته است و با ارائه شاهد مثال‏های متعدد نشان می‏دهد که همه این شاعران در انتخاب ارکان تشبیه توجهی ویژه‏ای به آیات قرآنی داشته‏اند و همین بهره‏گیری سبب تحول تشبیهات آنان شده است و نیز این تأثیر پذیری سبب به وجود آمدن تشبیهاتی بدیع و دلکش در پهنه ادبیات گشته است.