از آن جایی که رشد سریع جهانی شدن فعالیت های اقتصادی، سطح جابه جایی سرمایه را در بین کشورها افزایش داده است، شناخت اثرات سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر شاخص های اقتصادی کشور میزبان به ویژه بر شاخص هایی همچون رشد اقتصادی، نوآوری و سرمایه گذاری داخلی، جهت اتخاذ سیاست های آگاهانه و کاستن از هزینه های ناشی از سرمایه گذاری مستقیم خارجی و افزودن به منافع ناشی از فعالیت شرکت های چندملیتی ضروری به نظر می رسد. بدین منظور، جهت تحلیل پویای اثرات سرمایه گذاری مستقیم خارجی و سرمایه گذاری داخلی بر نوآوری صنایع کارخانه ای منتخبی از کشورهای نوظهور در چارچوب الگوهای رشد طی سال های 2012-1990، الگوی رشد درون زا بر اساس مطالعه کیم و همکاران(2009) در نظر گرفته شده است و الگوی نوآوری بر اساس تابع تولید نوآوری چونگ و لین(2004) به دست آمده است. با استفاده از مدل های هم جمعی در محیط داده های تابلویی نتایج بلندمدت مورد ارزیابی قرار گرفته است و نتایج کوتاه مدت با استفاده از مدل های تصحیح خطای برداری به دست آمده است. بر اساس نتایج برآورد جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کوتاه مدت باعث افزایش سرمایه گذاری داخلی خواهد شد. این در حالی است که جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بلند مدت اثر معناداری روی سرمایه گذاری داخلی نداشته است و فرضیه برون رانی سرمایه گذاری داخلی از طریق جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی پذیرفته نمی شود. سایر روابط هم-جمعی نشان داده است که اثر بلندمدت سرمایه گذاری داخلی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر نوآوری مثبت بوده است ولی بر اساس مدل تصحیح خطا اثر کوتاه مدت این متغیرها روی نوآوری معنی دار نیست.