منطقه جنوبی شهر تهران شامل دشت تهران و شهریار با مساحتی بالغ بر 400 کیلومترمربع طی 20 سال گذشته تحت فرونشست زمین داشته است. میزان فرونشست در منطقه در نقاط مختلف متفاوت می باشد و بیشینه فرونشست اندازه گیری شده در این دوره 2/5 متر می باشد که در برخی نقاط فرونشست سالانه 28 سانتی متری سطح زمین اندازه گیری گردیده است. وجود یک لایه ضخیم رس گسترده در منطقه مورد مطالعه سبب مستعد شدن آن برای وقوع این پدیده گردیده است. از سوی دیگر در سال های گذشته افزایش جمعیت در کنار خشک سالی موجود سبب افزایش مصرف آب های زیرزمینی گردیده است و بر طبق تحقیقات گذشته پایین رفتن سطح آب زیرزمینی عامل اصلی فرونشست زمین می باشد. . در این تحقیق بنچ مارک ها و چاه های مشاهده ای منطقه مورد بررسی قرار گرفتند و بررسی های میدانی جهت مشاهده تأثیرت فرونشست زمین در منطقه شامل بیرون زدگی جدار چاه ها، ریزش ها و ترک های زمین، ترک در سازه ها و بررسی معدن های موجود انجام گردید. تغییرات تراز زمین بین سال های 1371 الی 1389 مورد بررسی قرارگرفته و با روند تغییرات سطح آب زیرزمینی بین سال 1381 الی 1390 مقایسه گردیده است. برای مدل سازی فرونشست زمین و تغییرات تراز آب زیرزمینی از نرم افزار arcgis استفاده گردیده است. تحقیقات انجام گرفته نشان می دهند عوامل دیگری همچون فرسایش زیرسطحی، قنوات و زهکشی خاک های آلی در رخداد این پدیده سهیم هستند.