پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش تغییر سبک زندگی در ارتقای سلامت عمومی و رضایت زوجین 25 تا35 سال دارای ناسازگاری زناشویی بود. طرح پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی، با پیش آزمون و پس آزمون بود.به این منظور کلیه زوجین 25 تا35 ساله شهر تهران که جهت مشاوره ناسازگاری زناشویی در سال1391-1392 به مراکز مشاوره غرب تهران مراجعه کرده بودند با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف به طور تصادفی 36زوج(72 نفر) در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند.ازپرسش نامه های رضایت زناشویی انریچ فرم کوتاه(1993)، پرسشنامه سبک زندگی اسلامی فرم کوتاه کاویانی(1390) و پرسشنامه سلامت عمومی به منظور جمع آوری داده ها استفاده گردید. سپس افراد گروه آزمایش طی6 جلسه گروهی به همراه 3جلسه فردی تحت آموزش تغییر سبک زندگی قرار گرفتند.از تحلیل کوواریانس به منظور تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مداخله تغییر سبک زندگی در افزایش سلامت عمومی و کارکرد اجتماعی زوجین ناسازگار تاثیر معناداری دارد. همچنین این رویکرد درمانی در زمینه بهبود رضایت زناشویی، ارتباطات زوجین، حل تعارض زوجین، مدیریت مالی زوجین، اوقات فراغت، رابطه جنسی زوجین و بهبود روابط خانواده و دوستان ناسازگار هم موثر بود و به کارگیری آن باعث کاهش اضطراب، افسردگی در زوجین ناسازگار گردید. اما تاثیر معناداری بر بهبود مسائل شخصیتی، بهبود روابط فرزندان زوجین، بهبود جهت گیری مذهبی و بهبود سبک زندگی اسلامی زوجین مشاهده نگردید. توصیه می شود که مشاوران و روان درمانگران با استفاده از مداخله تغییر سبک زندگی برای ایجاد عزت نفس، اصلاح الگوهای ارتباطی زوجین و در کل رشد انسانی و متعاقب این کاهش تعارضات زناشویی و افزایش سازگاری را در زوجین فراهم آورند.