هدف این پژوهش بررسی اثر 6 هفته مصرف مکمل اسیدلینولئیک مزدوج به همراه تمرینات مقاومتی بر ترکیب بدن، قدرت و سطح لپتین سرم در مردان غیر ورزشکار بود. بدین منظور36 دانشجوی مرد غیر ورزشکار واجد شرایط، به صورت تصادفی به سه گروه مکمل+تمرین با میانگین سن و شاخص توده ی بدنی به ترتیب 91/0±75/22سال و 91/2±88/22 کیلو گرم بر متر مربع، دارونما+تمرین با میانگین سن و شاخص توده ی بدنی به ترتیب 13/1±31/22سال و78/3±58/21 کیلو گرم بر متر مربع، و مکمل با میانگین سن و شاخص توده ی بدنی به ترتیب 65/1±75/21سال و91/1±41/21کیلو گرم بر متر مربع، تقسیم شدند. در یک طرح دو سو کور و کنترل شده با دارونما، گرو ه های مکمل+تمرین و مکمل 3گرم اسیدلینولئیک مزدوج و گروه دارونما+تمرین معادل آن کپسول دارونما به مدت 42روز مصرف کردند. دو گروه مکمل+تمرین و دارونما+تمرین نیز بر اساس پروتکل کرامر و همکارانش(2004) به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه به اجرای تمرین مقاومتی پرداختند. در ابتدا و انتهای دوره، لپتین، وزن، نمایه توده بدن، درصد چربی و توده بدون چربی، قدرت عضلات سینه و پا اندازه گیری شد. جهت تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های t همبسته و anovaیک راهه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد درصد چربی بدن و سطح لپتین سرم در گروه هایی که مکمل مصرف کرده بودند(دو گروه مکمل+تمرین و فقط مکمل) نسبت به پیش آزمون به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0?p). توده ی بدون چربی، قدرت عضلات پا و سینه در هر سه گروه نسبت به پیش آزمون افزایش نشان دادند که این افزایش ها بجز در توده ی بدون چربی گروه دارونما+تمرین و قدرت عضلات سینه گروه فقط مکمل، در بقیه ی موارد معنی دار بودند(05/0?p). در مقایسه ی بین گروهی، فقط قدرت پرس پا در گروه مکمل+تمرین به طور معناداری بیشتر از گروه فقط مکمل بود(05/0?p). بنابر این می توان نتیجه گرفت، مصرف مکمل اسیدلینولئیک مزدوج بر متغیرهای مورد نظر در این پژوهش موثر است و اگر به همراه تمرینات مقاومتی مصرف شود، به طور غیر معنی داری تاثیرات بیشتری نسبت به مکمل و تمرین به تنهایی دارد.