با توجه به ضرورت صرفه جویی در مصرف انرژی در سطح کل کشور و نقش مهم بخش صنعت در این میان، شناسایی عوامل موثر بر شدت انرژی در این بخش از اهمیت بالایی برخوردار است. این تحقیق به تجزیه شدت انرژی در صنایع کارخانه ای با استفاده از شاخص ایده آل فیشر و روش ضرب پذیری می پردازد و شدت انرژی را به دو اثر ساختاری و شدتی تجزیه می کند. سپس با استفاده از روش داده های ترکیبی تأثیر قیمت انرژی، تولید ناخالص داخلی و تکنولوژی بر شدت انرژی در این صنایع طی دوره ی 1389-1374 مورد سنجش قرار می دهد. نتایج تجزیه دلالت بر آن دارد که در بیشتر صنایع نه گانه، اثر ساختاری سهم اندکی در تغییرات اثرکل شدت انرژی داشته و اثر شدتی سهم بیشتری در تغییرات اثر کل داشته است. همچنین براساس نتایج بدست آمده، قیمت انرژی و سطح تکنولوژی، رابطه ی معکوس با شدت انرژی دارند و شتاب افزایش مصرف انرژی (رشد مصرف انرژی) کمتر از شتاب افزایش ارزش افزوده صنایع (رشد تولید) است که این امر دلالت بر افزایش کارائی مصرف انرژی در صنایع با مقیاس بزرگ دارد. بنابراین، توصیه می شود حتی الامکان با ادغام کردن صنایع با مقیاس کوچک، از صنایع با مقیاس بزرگ به جای صنایع کوچک تر استفاده شود. همچنین اصلاح قیمت انرژی، افزایش سطح تکنولوژی و کنترل نرخ تورم به عنوان سیاست هایی مستمر، می توانند در کاهش شدت انرژی در صنعت موثر باشند.