از عوارض اولیه زلزله بر خاکهای دانه ای، به ویژه ماسه های شل اشباع، تغییر حجم آنها است. نشست های حاصل از این تغییرحجم، می تواند در خلال و یا پس از زلزله دراثر متراکم شدن خاک خشک یا اشباع حاصل گردد. ماسه خشک نشستی سریع دارد اما نشست ماسه های اشباع تا مدتی پس از خاتمه زلزله ادامه می یابد. این نوع نشست به دلیل لرزه های ناشی از زلزله بر خاک است که سبب می شود ذرات خاک نسبت به هم جابه جا شوند و در حالت متراکم تری قرار گیرند. تراکم حجمی می تواند نشست های زیادی در سطح زمین را به دنبال داشته باشد. به عنوان نمونه، در اثر زلزله سال 1964 آلاسکا، لرزش های زمین سبب پدید آمدن نشستی در حدود 8/0 متر در سطح زمین های آبرفتی شد (silver and seed, 1971). اصولاً تغییرات حجمی در ماسه تحت اثر بارهای دینامیکی به کمک مدلسازی فیزیکی در آزمایشگاه تحت اثر بارهای سیکلی قابل مطالعه است. در این راستا، شرایط مرزی دستگاه، می تواند پارامتر مهمی در تغییرشکل ها و تغییر در حالت (state) ماسه باشد. به عنوان مثال تحمیل شرایط مرزی با کرنش صفر در یک جعبه ی ساخت نمونه با دیوارهای صلب نسبت به شرایط مرزی با دیواره های قابل انعطاف که می تواند شرایط ساختگاهی را بهتر مدل نماید، تاثیر شایانی بر نتایج خواهد گذارد. از آنجا که فراهم آوردن شرایط مرزی در حالت اول ساده تر است، در این تحقیق ارتباط محتمل بین این دو نوع شرایط مرزی در مدلسازی فیزیکی ماسه ی انزلی در تراکم های نسبی پایین بررسی و نتایج دو نوع آزمایش مقایسه خواهد شد.