پرتره ها به شکل طبیعی بخش بزرگ و شاید بتوان گفت مشکل ترین بخش نقاشی دنیا را به خود اختصاص داده اند. زیرا به تصویر انسان بر می گردند ، تصویری که از بیشترین پیچیدگی در میان تصاویر عالم برخوردار است. پرتره، تلاش برای گشودن رازی است پنهان که باید جست وجوشود . هنرمند نقاش این راز را یافته و به تصویر کشیده است . تصویر انسان تحت تاثیر هیجانات و حالات روحی متفاوت تغییر می کند و این تغییرات ، در مسیر رشدش از کودکی تا پیری موجودند. مسلما تصویری که نقاش ارائه می کند ،ترکیبی از همه اینهاست.کاری بی نهایت زنده و پویا ، چرا که نقاش دوربین عکاسی نیست و خود او هم درگیر همه این پیچیدگی هاست.علاوه بر این پیچیدگی ها،تسلط وشناخت کامل فنی وتکنیک نقاشی از مهارتهای مورد نیاز پرتره نگار می باشد. از آنجا که همه فرم های بیان زیبایی شناختی در بافت اجتماعی و فرهنگی ویژه ای اتفاق می افتد، مهم است که تحلیل نشانه شناسانه ای از آنها داشته باشیم . طی فرایند تحلیل و بازیابی نشانه های نهفته در پرتره ها وآشکار سازی آن ها،ابتدامی بایست خود پرتره نگاری تعریف و انواع آن مشخص و کارکرد ها و اهداف آن بررسی و تحلیل،سپس به نشانه های درون آن پرداخته شود.در این پایان نامه نیز تعاملی از روش های تاریخی ، توصیفی ونشانه شناسی در پرتره نگاری غرب ، بخصوص با کمک گرفتن ازآراء پیرس وتقسیم بندی اوازنشانه انجام شده است.تا بتوان دلایلی منطقی و محکم،برای بیان این نشانه هاوتحلیل پرتره ها بازگوو به شناخت بهتر و عمیق تر پرتره نگاری غرب دست یابیم.