هدف: با توجه به نقش برجسته طرحواره ها و سبک های فرزند پروری در شکل گیری اختلالات رفتاری، مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه رابطه طرح واره های والدی، سبک های فرزند پروری و اختلالات رفتاری فرزندان در خانواده های تک فرزند و چند فرزند انجام شد. روش پژوهش: طرح تحقیق از نوع توصیفی و علی-مقایسه ای است و جامعه آماری آن را مادران دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی مناطق 3و6 شهر تهران که در دو گروه تک فرزند و چند فرزند تشکیل می دهند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، تعداد 160 نفر از آنها انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک فرزندپروری ادراک شده یانگ و فرم کوتاه پرسش نامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و سیاهه رفتاری آخن باخ/ فرم والد بود. یافته های پژوهش: نتایج حاصله، نشان دهنده بالا بودن نمره میانگین در تمامی طرح واره های والدی در گروه تک فرزند نسبت به گروه چند فرزند است. بطوری که تمامی طرح واره های والدی در دو گروه تک فرزند و چند فرزند دارای اختلاف معنی دار بود. در شیوه های فرزند پروری، کنترل بیش از حد در بچه های چند فرزند بالاتر از تک فرزند بود، ولیکن شیوه فرزند پروری بازدارنده در گروه تک فرزند بالاتر از گروه چند فرزند بود. اختلالات رفتاری در دو گروه خانواده های تک فرزند با خانواده های چند فرزند تفاوت معنی داری نداشتند.