هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش واسطه گری سبک های مقابله ای در رابطه با هوش هیجانی و هوش معنوی با رضایت از زندگی در زنان دارای مشکلات خانوادگی بود. جامعه آماری زنان مراجعه کننده به مراکز های مشاوره در سطح شهر شیراز بودند، که از بین مراکز ده مرکز به صورت تصادفی انتخاب شدند. و کلیه زنانی که در یک فاصله زمانی 3 ماهه (آبان تا آخر دی ماه) به دلیل مشکلات خانوادگی به این مراکز مراجعه کرده بودند 150 نفر می شدند که به عنوان نمونه آماری در این پژوهش شرکت داده شدند. طرح این تحقیق از نوع همبستگی بود. داده ها از طریق پرسشنامه رضایت از زندگی دینر، پرسشنامه هوش هیجانی شات، پرسشنامه هوش معنوی حسن عبداله زاده وپرسشنامه سبک های مقابله ای موس و بیلینگز و الاه جمع آوری و مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها دو مدل را نشان دادند. مدل اول سبک های مقابله ای نقش واسطه گری معناداری در رابطه هوش هیجانی و رضایت از زندگی ایفا نکرد. مدل دوم سبک های مقابله ای نقش واسطه گری معناداری در رابطه هوش معنوی ورضایت از زندگی ایفا کرد.