پژوهش حاضر به بررسی تاثیر برگشت اقلام تعهدی و اقلام تعهدی خوب و بد بر پایداری اقلام تعهدی و توانایی پیش بینی سود وبازده سهام می پردازد.بدین منظور از مدل تعدیل شده دیچو (2012) به عنوان مدل اصلی پژوهش ودیگر مدل ها بر اساس آن الگو برداری شده اند مورد استفاده قرار گرفته است. نمونه آماری متشکل از 66 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و بازه زمانی پژوهش بین سالهای 1385 تا 1390 است.از مدل آماری رگرسیون چند متغیره و داده های ترکیبی ( تابلویی و تلفیقی) استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان دهنده وجود رابطه معنادار بین اقلام تعهدی و نوسانات سرمایه در گردش می باشد. همچنین بین رشد فروش و اقلام تعهدی رابطه معنا دار ودر کل بین اقلام تعهدی خوب، سود وبازده سهام رابطه معنا دار وجود دارد. اما بین خطای تخمین اقلام تعهدی و پایداری اقلام تعهدی رابطه ای معنی دار یافت نشد. وبر این اساساقلام تعهدی سال قبل بر اقلام تعهدی سال جاری تاثیر گذار است.