نهج البلاغه بی تردید همچون قرآن کریم کتابی است جاودانه و نه تنها راه روشن بلاغت که راه روشن هدایت است این کتاب منشور انسان سازی است و دریچه ای به نور و راهی از ملک تا ملکوت . نگرش در نهج البلاغه، به عنوان یک راهنمای زندگی انسانی به ما نشان می دهد که علی (ع) محور اساسی در حکومت را بر اعتقاد، اخلاق و عدالت قرار داده است بنابراین با بررسی کتب ادبی که با موضوع و تبیین اخلاق عملی تدوین شده است می توان به مضامین مشترک بین این کتب و رهنودهای علی (ع) پی برد. کتاب نصیحه الملوک و سیاستنامه به عنوان دو کتاب حکمت عملی در حکومت و جامعه نمونه ای بارز از کتب ادبی است که سعی نموده با تکیه بر معارف اسلامی و سیره عملی پیامبر و صحابه پیامبر به تدوین یک منشور سیاسی در راستای تحقق مدینه فاضله-به زعم نویسنده- بپردازد در این پژوهش تلاش بر آن است تا میزان تأثیر پذیری امام محمد غزالی و خواجه نظام الملک طوسی از سیاست عملی علی (ع) و مضامین مشترک بین نهج البلاغه و نصیحه الملوک و سیاستنامه را بررسی نماییم