تصال تیر به ستون توسط ورق های فوقانی و تحتانی و نبشی جان اتصالی است که سالهاست در ایران مورد استفاده قرار می گیرد و طراحان و مهندسان به دلیل سادگی و کارایی مناسب این نوع اتصال نسبت به برخی از اتصالات متداول از آن بهره می گیرند. در این اتصال زاویه چرخش بین تیر و ستون بسته به صلبیت ورق های اتصال و تیر تا حد امکان ثابت نگه داشته می شود. بنابراین این اتصال از لحاظ صلبیت و مقاومت جزء اتصالات صلب طبقه بندی می شوند. ورق های فوقانی و تحتانی و نبشی جان به ترتیب براساس نیرو های کششی، فشاری و برشی موجود در آن طراحی می شوند. طبق مقررات ملی ساختمان (مبحث دهم) این اتصال برای قاب های خمشی ویژه در نظر گرفته می شود. همچنین یک اتصال با ورق های کناری نیز در این پایان نامه مورد آزمایش قرار گرفته و با اتصال مورد نظر مقایسه گردید. نمونه آزمایش شده با مقیاس واقعی و مطابق با مقررات ملی ساختمان و آیین نامه های بین-المللی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از آزمایش ها نشان می دهد، مفصل پلاستیک در خارج از ناحیه اتصال در تیر می گردد. در این تحقیق جزییات مربوط به طراحی، سیکل بارگذاری و نتیج حاصل از آزمایش بیان می گردد.