هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل زبانی تعیین کننده سبک در اشعار اخوان ثالث و سپهری و بطور اخص نمایش تفاوت در میزان استفاده این دو شاعر از انواع هنجارگریزی های معنایی در اشعارشان است. در این پژوهش تلاش بر این است که نشان داده شود کدام یک از انواع هنجارگریزی های معنایی که شامل تجریدگرایی، جاندارپنداری، جسم پنداری، سیال پنداری، حیوان پنداری، گیاه پنداری، انسان پنداری، و جانورپنداری می باشد باعث ایجاد تفاوت در سبک این دو شاعر شده است. روش پژوهش حاضر به شکل توصیفی-تحلیلی است و داده ها به روش کتابخانه ای از مجموعه اشعار این دو شاعر جمع آوری شده و مورد بررسی قرارگرفته اند. بعد از بررسی های انجام شده و تحلیل تعداد برگزیده ای از اشعار اخوان ثالث و سپهری و شمارش انواع هنجارگریزی های معنایی در آن ها و رسم نمودارها مشاهده شد که در مجموع تعداد کل هنجارگریزی های معنایی در اشعار سپهری نسبت به اشعار اخوان ثالث بیشتر و زبان سپهری هنجارگریزتراست. با وجود تفاوت آشکار سبکی میان اخوان ثالث و سپهری، با توجه به اطلاعات بدست آمده از تحلیل اشعار و نمودارهای رسم شده و همچنین نتایج حاصله از آزمون های آماری تی تست و خی دو که برای آزمودن فرضیه های این پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند مشاهده شد از لحاظ بسامد وقوع تجریدگرایی، جاندارپنداری، حیوان پنداری، انسان پنداری، و جانورپنداری در اشعار این دو شاعر تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. اما میزان استفاده از جسم پنداری، سیال پنداری و گیاه پنداری در اشعار سهراب سپهری نسبت به اشعار اخوان ثالث چشمگیرتر بوده است و تفاوت معنی داری از لحاظ میزان استفاده از آنها در اشعار این دو شاعر مشاهده می شود و می توان گفت استفاده ی زیاد از جسم پنداری، سیال پنداری و گیاه پنداری از ویژگی های سبکی سپهری است که سبک شعری او را از سبک شعری اخوان ثالث متمایز می سازد.