افزایش روزافزون جمعیت جهان به ویژه در کشور های در حال توسعه، فقر اقتصادی و پایین بودن سطح درآمد ملی کشورهای مذکور باعث شده تا جمعیت این کشورها فشار و تنگناهای اقتصادی قرار گیرند. این کشورها علی رغم داشتن منابع طبیعی مناسب و منابع بالقوه درآمدی، فقر و محرومیت را پذیرفته و پایین بودن سطح دانش و آگاهی نداشتن از نحوه برداری از پتانسیل های موجود نیز مزید بر علت شده و چون تازیانه بر پیکره بی جان این کشور ها کوبیده می شود. یکی از منابعی که به صورت عمده در عصر کنونی می تواند درآمد های قابل توجهی را رقم زده و با بالا بردن تولید ناخالص ملی، در نهایت درآمد ملی را در صحنه بین المللی افزایش دهد صنعت گردشگری به خصوص اکوگردشگری است. در حال حاضر اغلب کشور های جهان در رقابتی تنگاتنگ و نزدیک در بهره گیری از توانمندی های کشور خود هستند تا بتوانند سهم بیشتری از درآمد ناشی از صنعت گردشگری را به خود اختصاص داده و با ساده ترین شکل ممکن به اشتغال زایی بپردازند. اثرات اقتصادی گردشگری در دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است که از جمله این اثرات می توان به کسب درآمد ارزی ، افزایش درآمد ملی جامعه میزبان ، افزایش درآمد دولت ، افزایش سرمایه گذاری ، توزیع مجدد ثروت های بین المللی ، افزایش اشتغال نیروی کار ، توسعه صنایع دستی و کالاهای محلی را نام برد. به طور قطع، رسمیت شناختن حقوق بین المللی گردشگران سبب افزایش ورود گردشگر به کشور می باشد. در این تحقیق با مطالعه تجربیات موفق کشور مسلمان مالزی و مقایسه نقاط قوت ضعف این کشور در مقایسه با ایران، اهمیت نقش اصلاح سیاست گذاری ها و افزایش تسهیلات قانونی و حقوقی گردشگران به خوبی آشکار گردید. در این راستا با آزمون فرضیات مطرح شده و تحلیل پرسشنامه ها، اهمیت رعایت حقوق و برقراری امنیت جانی و مالی گردشگران خارجی به وسیله پلیس گردشگر مورد تایید قرار گرفت. همچنین ایجاد امنیت و وضع و اصلاح قوانین حقوقی و مقررات مربوط به گردشگران خارجی همبستگی معنی داری با کسب درآمد و رونق اقتصادی ناشی از حضور گردشگران در کشور و رونق گردشگری نشان داد.